ေနွာင္းအတိတ္ရဲ့ ေႏြ

  ေႏြ...အဲဒီရက္ေတြက
စိတ္မွာ ေျခရာေတြ ဗရပြမို ့
ေဝဒနာ အေျဖရွာဖို ့..
  အေဝးသို ့ေျပးထြက္ခဲ့ရသူ
  အသဲအူစိုင္ ေၾကြလုယိုင္လဲ
  တစ္ကိုယ္တည္း
  မ်က္ရည္ပြဲေတြ တည္ခင္းလို ့ေပါ့...။

  ပန္းခင္းတဲ့လမ္း
  ေမတို ့ေလွ်ာက္လွမ္း ခဲ့ဖူးတယ္..။
  အၿပံဳးခ်င္း ဖလွယ္..
  ကလူက်ီစယ္ တဲ့ အနမ္း..
  တခမ္းတနား ရွိခဲဖူးတယ္...
  ရင္ခုန္ျခင္းကိုခံစား
  စကားသံတိုင္း ခ်ိဳျမ
  သိပ္လွတဲ့ သံစဥ္ေတြ
  အတူတူ သီၾကဴးခဲ့ဖူးတယ္...

  ေနေရာင္ေတြေတာက္
  ထီးတစ္လက္ေအာက္
  ရင္ခုန္သံေတြေမွာက္က်လို ့
ေ  ေခြ်းစို ့စို ့ ေမ့မ်က္နွာကို
  အၾကင္နာပိုကာ ပုဝါေလးထုတ္
  ေခြ်းသုတ္လို ့ေပးခဲ့ဖူးတယ္...
  ေႏြ...ေလရူးေတြေဝ
  ေပြကာေလေဆာ့ကစား
  လွည့္စားတဲ့ေလာကတရား
  သခၤါရတရားက ခါးသက္သက္
  စိမ္းကားရက္စက္လြန္း
  ေရႊရည္သြန္းတဲ့ခ်စ္ရက္
  အဆိပ္ေတြတက္ခဲ့ရတယ္..

  အရိပ္တလည္လည္သာက်န္ရစ္
  အမွန္စစ္ကိုရွာမေတြ ့
  ေႏြရဲ့အေငြ ့ေတြ ပ်ံတက္
  အလြမ္းပက္လက္ မ်က္ေရစက္နဲ ့
  ထာခဲ့ရက္သူေမာင္
  ခုဆို...ေႏြတေက်ာ့ေတာင္လည္ခဲ့ၿပီ..။

  ေလးစားလွ်က္
                                                                                       ရင္ခုန္ရသူ