ပ်ားကေလးေတြ အတြက္
ပန္းဝတ္ရည္စက္ေတြဟာ
ေဝေဝဆာဆာ ပြင့္လႊာေတြယွက္လို ့
အခက္ ခက္တို ့ ပြင့္ၾကတယ္......
ညကမာၻမွာ
အလွကဗ်ာေတြသီဖို ့
ၾကယ္တာယာတို ့ဝန္းရံရင္း
လမင္းၾကီးလည္း
အၿမဲထိန္လင္းဖို ့ႀကိဳးစားတယ္........
နံနက္ခင္းဆိုတာကို
သာယာျခင္း အတိ ပိုမိုဖို ့
ေက်းငွက္တို ့ ေတးစပ္လို ့ဆို
သူရိန္ပ်ိဳ ေရာင္ျခည္ဦးက
ေဖးမ လို ့ၿမဲေစတယ္...
ခင္ရယ္
ဘယ္အခါဝယ္ ေတာင္းတစမ္း
ေမာင့္အနမ္း တစ္ခက္
ကမ္းဆက္လို ့ေပးပါ့မယ္....
အႏ ၱရာယ္ေတြႀကံဳခဲ့ရင္
စစ္ဘုရင္တစ္ပါးလို
အၾကင္နာပို မဖုရားေလးအတြက္
အေသြးအသက္ကို လက္နက္ထား
တစ္ဖဝါး မခြာေနပါ့မယ္...
ေန ့သစ္ရဲ့ ေရာင္ျခည္ဦးမွာ
အစဥ္သာၾကည္ႏူးေစခ်င္
ခင့္လိုအင္ မွန္ေလသမွ်
ေက်ပါ့မယ္ခ်စ္ဝန္တာ
မခ်စ္သလို တမာခါး
အျပစ္ဆို ျငဴစူသြားပါနဲ ့
မုသားမပါတဲ့ အကၡရာ
အသဲထက္မွာ ကဗ်ည္းတင္
"သူ ့အတြက္သာဆိုလွ်င္"
လိႈင္းထန္တဲ့ ပင္လယ္ျပင္
မီးလ်ံပင္ ဘယ္လိုဆိုး
ခ်စ္စိတ္တန္ခိုးနဲ ့
ျမတ္နိုးမႈေတြကာရံ
တြန္းလွန္ကာေက်ာ္ျဖတ္ ပါ့မယ္...
ခ်စ္တဲ့သူရယ္..................
No comments:
Post a Comment