ၿငိမ္းခ်မ္းေသာ ကမာၻ

ေကာင္းကင္ႀကီး မိုးေတြ ညိဳေနတယ္

ေျမျပင္ေပၚ အာဃာတေတြ ပ်ိဳေနတယ္

ေနမင္းၾကီး အရင္ကထက္ ပူျပင္းတယ္

ေငြလမင္း တိမ္ဖံုးရက္ေတြ မ်ားလာတယ္

စမ္းေခ်ာင္းေတြ ပက္ၾကားအက္လာသလို

လမ္းေကာင္းေတြ ၿခံဳေတြပိတ္ေနတယ္

ေက်ာင္းေတြေနာက္ ေဆးလိပ္တိုေတြ ပံုလာတယ္

ေျမာင္းေတြေအာက္ စာရိတၱေတြ တိုးဝင္ေနတယ္

ဖားေတြ မိုးေခၚဖို ့ေအာ္ေနတယ္

ေျမြေတြ ဖားကိုေခ်ာင္းေနတယ္

ေဒါင္း အိုးေဝကို ျဖိညွစ္တြန္ေနရတယ္

က်ီးေတြ ေဒါင္းေရာင္ ေဆာင္ၾကဆဲ..

အေမွာင္ည ေနာက္ေဘးလမ္းက ရယ္သံၾကားတယ္..

ကေလးငယ္တစ္ခ်ိဳ ့ လည္ေခ်ာင္းထဲ ေျခာက္ေနတယ္...

သစ္ေတာေတြ ျပဳတ္လာသလို

ပင္လယ္ျမစ္တို ့ မ်က္ခံုးလႈပ္ၾကတယ္...

အိမ္လည္သြားတဲ့ကေလး အိမ္ျပန္ခ်င္ေနတယ္..

အိမ္က ဆန္အိုးထဲ အိမ္ေျမာင္ဥ နွစ္လံုးရွိတယ္...

အေမ့ မ်က္ဝန္အိမ္ အရည္လည္ေနတယ္...

အိမ္ေခါင္းမိုးက မိုးယိုတယ္..

အိမ္တိုင္ေျခက ျခစားေနတယ္...

အားလံုရင္မွာ ကိန္းဝပ္ဖို ့ ေမတၱာ တရားလိုေနတယ္..

ငါတို ့ကမာၻ ၿငိမ္ခ်မ္းဖို ့ လိုေနတယ္...

အလွတရားေတြဆင္ေပးပါ..

အညစ္တရားေတြ စင္ေပးပါ...


                                          ေလးစားလွ်က္...ရင္ခုန္ရသူ

Universal Adobe Patcher v1.1 PainteR (43.0 Mb)

Adobe Product မွ ထုတ္လုပ္တဲ့ ေဆာ့ဝဲမ်ားအတြက္ Activate (Patcher) လုပ္ေပးတဲ့
ေဆာ့ဝဲေလးပါ။Adobe ေဆာ့ဝဲေတြကိုအင္စေတာ လုပ္ျပီး Crack,Key ထည့္ေပမဲ့ Activate
မျဖစ္ရင္။ သို႔မဟုတ္ ကီးမရွိရင္ ဒီေဆာ့ဝဲေလးကို သံုးနိုင္ပါတယ္။
-အင္စေတာလုပ္ျပီး Adobe Product ေဆာ့ဝဲကို Select လုပ္ျပီး Patch ကိုကလစ္ပါ။
Activate လုပ္နိုင္တဲ့ေဆာ့ဝဲေတြကေတာ့....
List Of Products:
Adobe After Effects CC 2014 (64-Bit)
Adobe Audition CC 2014 (64-Bit)
Adobe Flash CC 2014 (64-Bit)
Adobe Illustrator CC 2014 (64-Bit)
Adobe InCopy CC 2014 (64-Bit)
Adobe InDesign CC 2014 (64-Bit)
Adobe Media Encoder CC 2014 (64-Bit)
Adobe Muse CC 2014 (64-Bit)
Adobe Photoshop CC 2014 (64-Bit)
Adobe Prelude CC 2014 (64-Bit)
Adobe Premiere Pro CC 2014 (64-Bit)
Adobe SpeedGrade CC 2014 (64-Bit)

Adobe Dreamweaver CC 2014 (32-Bit)
Adobe Edge Animate CC 2014 (32-Bit)
Adobe Illustrator CC 2014 (32-Bit)
Adobe InCopy CC 2014 (32-bit)
Adobe InDesign CC 2014 (32-bit)
Adobe Photoshop CC 2014 (32-bit)

Adobe After Effects CC (64-Bit) [Full Version]
Adobe Audition CC (64-Bit) [Full Version]
Adobe Bridge CC (64-Bit) [Full Version]
Adobe Flash Builder 4.7 (64-Bit) [Full Version]
Adobe Flash Professional CC (64-Bit) [Full Version]
Adobe Illustrator CC (64-Bit) [Full Version]

Adobe InCopy CC (64-Bit) [Full Version]
Adobe InDesign CC (64-Bit) [Full Version]
Adobe Media Encoder CC (64-Bit) [Full Version]
Adobe Photoshop CC Extended (64-Bit) [Full Version]
Adobe Prelude CC (64-Bit) [Full Version]
Adobe Premiere Pro CC (64-Bit) [Full Version]
Adobe SpeedGrade CC (64-Bit) [Full Version]
---------------------------------------------------
Adobe Photoshop Lightroom 5.5 CC (64-Bit)
Adobe Photoshop Lightroom 5.5 (64-Bit)
Adobe Photoshop Lightroom 5.4 (64-Bit)
Adobe Photoshop Lightroom 5.3 (64-Bit)
Adobe Photoshop Lightroom 5.2 (64-Bit)
Adobe Photoshop Lightroom 5 (64-Bit)
-------------------------------------------------- -
Adobe Acrobat XI Pro (32-Bit) [Full Version]
Adobe Bridge CC (32-Bit) [Full Version]
Adobe Dreamweaver CC (32-Bit) [Full Version]
Adobe Edge Animate CC (32-Bit) [Full Version]
Adobe Illustrator CC (32-Bit) [Full Version]
Adobe InCopy CC (32-Bit) [Full Version]
Adobe InDesign CC (32-Bit) [Full Version]
Adobe Muse CC (32-Bit) [Full Version]
Adobe Photoshop CC Extended (32-Bit) [Full Version]
-------------------------------------------------- -
Adobe Photoshop Elements 12 (32-Bit)
Adobe Elements 12 Organizer (32-Bit)
-------------------------------------------------- -
Adobe Photoshop Lightroom 5.3 (32-Bit)
Adobe Photoshop Lightroom 5.2 (32-Bit)
Adobe Photoshop Lightroom 5 (32-Bit)
-------------------------------------------------- -
Adobe After Effects CS6 (64-Bit) [Full version]
Adobe Bridge CS6 (64-Bit) [Full Version]
Adobe Encore CS6 (64-Bit) [Full Version]
Adobe Illustrator CS6 (64-Bit) [Full Version]
Adobe Media Encoder CS6 (64-Bit) [Full Version]
Adobe Photoshop CS6 Extended (64-Bit) [Full Version]
Adobe Premiere Pro CS6 (64-Bit) [Full Version]
Adobe SpeedGrade CS6 (64-Bit) [Full Version]
-------------------------------------------------- -
Adobe Photoshop Lightroom 4.4 (64-Bit)
Adobe Photoshop Lightroom 4.3 (64-Bit)
Adobe Photoshop Lightroom 4.2 (64-Bit)
Adobe Photoshop Lightroom 4.1 (64-Bit)
Adobe Photoshop Lightroom 4 (64-Bit)
-------------------------------------------------- -
Adobe Acrobat X Pro (32-Bit) [Full Version]
Adobe Audition CS6 (32-Bit) [Full Version]
Adobe Bridge CS6 (32-Bit) [Full Version]
Adobe Dreamweaver CS6 (32-Bit) [Full Version]
Adobe Fireworks CS6 (32-Bit) [Full Version]
Adobe Flash Builder 4.6 (32-Bit) [Full Version]
Adobe Flash Professional CS6 (32-Bit) [Full Version]
Adobe Illustrator CS6 (32-Bit) [Full Version]
Adobe InDesign CS6 (32-Bit) [Full Version]
Adobe Media Encoder CS6 (32-Bit) [Full Version]
Adobe Photoshop CS6 Extended (32-Bit) [Full Version]
Adobe Prelude CS6 (32-Bit) [Full Version]
-------------------------------------------------- -
Adobe Photoshop Elements 11 (32-Bit) [Full Version]
Adobe Elements 11 Organizer (32-Bit) [Full Version]
-------------------------------------------------- -
Adobe Photoshop Lightroom 4.4 (32-Bit)
Adobe Photoshop Lightroom 4.3 (32-Bit)
Adobe Photoshop Lightroom 4.2 (32-Bit)
Adobe Photoshop Lightroom 4.1 (32-Bit)
Adobe Photoshop Lightroom 4 (32-Bit)
-------------------------------------------------- -
Adobe After Effects CS5.5 (64-Bit) [Full Version]
Adobe Media Encoder CS5.5 (64-Bit) [Full Version]
Adobe Photoshop CS5.1 Extended (64-Bit) [Full Version]
Adobe Premiere Pro CS5.5 (64-Bit) [Full Version]
-------------------------------------------------- -
Adobe Photoshop Lightroom 3.6 (64-Bit)
Adobe Photoshop Lightroom 3.5 (64-Bit)
Adobe Photoshop Lightroom 3.4 (64-Bit)
Adobe Photoshop Lightroom 3.3 (64-Bit)
Adobe Photoshop Lightroom 3.2 (64-Bit)
Adobe Photoshop Lightroom 3 (64-Bit)
-------------------------------------------------- -
Adobe Audition CS5.5 (32-Bit) [Full Version]
Adobe Bridge CS5.1 (32-Bit) [Full Version]
Adobe Contribute CS5.1 (32-Bit) [Full Version]
Adobe Device Central CS5.5 (32-Bit) [Full Version]
Adobe Dreamweaver CS5.5 (32-Bit) [Full version]
Adobe Encore CS5.1 (32-Bit) [Full Version]
Adobe Fireworks CS5.1 (32-Bit) [Full Version]
Adobe Flash Builder 4.5 (32-Bit) [Full version]
Adobe Flash Catalyst CS5.5 (32-Bit) [Full Version]
Adobe Flash CS5.5 (32-Bit) [Full Version]
Adobe Illustrator CS5.1 (32-Bit) [Full Version]
Adobe InDesign CS5.5 (32-Bit) [Full Version]
Adobe Media Encoder CS5.5 (32-Bit) [Full Version]
Adobe Photoshop CS5.1 Extended (32-Bit) [Full Version]
-------------------------------------------------- -
Photoshop Elements 10 (32-Bit)
Elements 10 Organizer (32-Bit)
-------------------------------------------------- -
Adobe Photoshop Lightroom 3.6 (32-Bit)
Adobe Photoshop Lightroom 3.5 (32-Bit)
Adobe Photoshop Lightroom 3.4 (32-Bit)
Adobe Photoshop Lightroom 3.3 (32-Bit)
Adobe Photoshop Lightroom 3.2 (32-Bit)
Adobe Photoshop Lightroom 3 (32-Bit)
-------------------------------------------------- -
Adobe After Effects CS5 (64-Bit) [Full Version]
Adobe Media Encoder CS5 (64-Bit) [Full Version]
Adobe Photoshop CS5 Extended (64-Bit) [Full Version]
Adobe Premiere Pro CS5 (64-Bit) [Full Version]
-------------------------------------------------- -
Adobe Bridge CS5 (32-Bit) [Full Version]
Adobe Contribute CS5 (32-Bit) [Full Version]
Adobe Device Central CS5 (32-Bit) [Full Version]
Adobe Dreamweaver CS5 (32-Bit) [Full Version]
Adobe Encore CS5 (32-Bit) [Full Version]
Adobe Fireworks CS5 (32-Bit) [Full Version]
Adobe Flash Builder 4 (32-Bit) [Full Version]
Adobe Flash Catalyst CS5 (32-Bit) [Full Version]
Adobe Flash CS5 (32-Bit) [Full Version]
Adobe Illustrator CS5 (32-Bit) [Full Version]
Adobe InDesign CS5 (32-Bit) [Full Version]
Adobe Media Encoder CS5 (32-Bit) [Full Version]
Adobe Photoshop CS5 Extended (32-Bit) [Full Version]
Adobe Soundbooth CS5 (32-Bit) [Full Version]
-------------------------------------------------- -
Photoshop Elements 9 (32-Bit)
Elements 9 Organizer (32-Bit)
-------------------------------------------------- -
Adobe Photoshop CS4 Extended (64-Bit)
-------------------------------------------------- -
Adobe After Effects CS4 (32-Bit) [Full Version]
Adobe Contribute CS4 (32-Bit) [Full Version]
Adobe Dreamweaver CS4 (32-Bit) [Full Version]
Adobe Encore CS4 (32-Bit) [Full Version]
Adobe Fireworks CS4 (32-Bit) [Full version]
Adobe Flash CS4 (32-Bit) [Full Version]
Adobe Illustrator CS4 (32-Bit) [Full Version]
Adobe InDesign CS4 (32-Bit) [Full Version]
Adobe Media Encoder CS4 (32-Bit) [Full Version]
Adobe Photoshop CS4 Extended (32-Bit) [Full Version]
Adobe Premiere Pro CS4 (32-Bit) [Full Version]
Adobe Soundbooth CS4 (32-Bit) [Full Version]

                  Password - www.linthit.com

                        Download

Iron Man Skinpack For Windows 7/8/8.1

ကဲ ဒီတစ္ခါေတာ့ ဝင္းဒိုး ၇။၈။၈.၁ ေတြအတြက္ Iron Man Skinpack  ေလးတင္ေပး လိုက္ပါၿပီ။
ဘယ္လိုလန္းတယ္ဆိုတာကိုေတာ့ ပံုနဲ ့ မူဗီ မွာသာေလ့လာၾကည့္လိုက္ပါ..သေဘာေတြ ့တယ္ဆိုရင္ေတာ့
ေဒါင္းလိုက္ေပါ့..ကြန္ ပ်ဴတာကို အလွဆင္တဲ့ skinpack ေလးေတြ ေတာ္ေတာ္ မ်ားတင္ ေပးထားပါၿပီ။
သေဘာက်လို ့လို  အလန္းေလးေတြ လိုခ်င္တယ္ဆိုရင္ ကြန္မန့္ မွာ ေတာင္းဆိုနိုင္ပါတယ္..

ကဲလိုအပ္တဲ့သူေတြ ေအာက္မွာ ေဒါင္းလိုက္ပါ။

>>>>here

ေဒါက္တာရယ္၊ေဘာက္ခ်ာရယ္၊ေဘာက္ဆာရယ္...ၿပီးေတာ့.....

မ.ဆ.လေခတ္မွာ ဝန္ထမ္းေတြ ‘‘ေဘာက္ခ်ာ’’နဲ႔လုပ္စားၾကတဲ့အေၾကာင္း  သေရာ္ထားတဲ့လူေျပာ၊  သူေျပာဇာတ္လမ္းေလးတစ္ခုေပၚခဲ့ဖူးပါတယ္။

                  တစ္ေန႔မွာ ဌာနတစ္ခုကို အေရးႀကီးပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးေရာက္ လာမွာမို႔ ဌာနကဝန္ထမ္းတစ္ဦး ကို အရာရွိက တစ္ပိႆာေလာက္ ရွိတဲ့ ၾကက္တစ္ေကာင္သြားဝယ္ ခိုင္းလိုက္ပါတယ္။ ဝန္ထမ္းက လည္း အရာရွိလိုခ်င္တဲ့ ၾကက္ကို ဝယ္ၿပီး ျပန္ေရာက္လာေတာ့ ကုန္ က်စရိတ္ကို ေဘာက္ခ်ာနဲ႔ ျပန္ တင္ပါတယ္။ အဲဒီေဘာက္ခ်ာကို အရာရွိကယူၿပီးၾကည့္ေတာ့ ပထမစာေၾကာင္းမွာ ေအာက္ပါအတိုင္းေတြ႕ပါတယ္။

         ‘‘ထမင္းဆာ.. ေခါက္ဆြဲ ေၾကာ္ဝယ္စား’’ ဒီေတာ့ အရာရိွက ဝန္ထမ္းကိုေမးပါတယ္။ ထမင္း ဆာတာ ဘာလို႔ေခါက္ဆြဲေၾကာ္ ဝယ္စားရတာတုံးေပါ့။ ဒီေတာ့ ဝန္ထမ္းက ၾကက္ဝယ္သြားတဲ့ အခ်ိန္က ထမင္းစားခ်ိန္ျဖစ္လို႔ သူအရမ္း ထမင္းဆာေနတာမို႔ ထမင္းဆုိင္လိုက္ရွာေပမယ့္ ထမင္းဆိုင္မေတြ႕တာနဲ႔ ေခါက္ဆြဲေၾကာ္ဆိုင္ကိုဝင္ၿပီး  ျဖစ္သလို ေခါက္ဆြဲေၾကာ္ပဲဝယ္စားလိုက္ရ ပါတယ္လို႔ ျပန္ေျဖပါတယ္။ ဒီ တုန္းက ထမင္းဆုိင္ေတြဟာ အဝ စားငါးက်ပ္ေလာက္ပဲရွိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေခါက္ဆြဲေၾကာ္ကေတာ့ ထမင္းထက္ေဈးနည္းနည္းပိုပါ တယ္။ ထားေတာ့။ အရာရွိက လက္ခံလုိက္ပါတယ္။ ဒါနဲ႔ ဒုတိယစာေၾကာင္းကို ဆက္ဖတ္လိုက္ျပန္ပါတယ္။
‘‘ေရဆာ.. ဘီယာေသာက္’’ ဒါေတာ့ နည္းနည္းလြန္လာၿပီထင္ ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာ ေရတစ္ ခြက္ေလာက္ကေတာ့ ဘယ္အိမ္ ဝင္ေတာင္းေတာင္းေသာက္လို႔ရ ႏိုင္ပါတယ္။ အိမ္ေတြဝင္ၿပီးေရ မေတာင္းခ်င္လည္း လမ္းေဘးမွာ ေရအိုးစင္ေတြရွိပါလ်က္နဲ႔ ဘယ့္ ႏွယ္ ဘီယာဝယ္ေသာက္ရသလဲ ေပါ့။ ဒီေတာ့ ဝန္ထမ္းက သူၾကက္ရွာၿပီးဝယ္တဲ့အခ်ိန္က ေနအရမ္းျပင္းတဲ့ေန႔လယ္ခ်ိန္ႀကီးပါ။ ေသာက္စရာေရအိုးစင္မေတြ႕တာနဲ႔ ဆုိင္တစ္ဆိုင္ဝင္ၿပီး ေရဝယ္ေတာ့လည္း ေရာင္းစရာေရ မရွိတာမို႔ အဲဒီဆိုင္မွာအလြယ္တကူရတဲ့ ဘီယာပုလင္းကိုပဲ ေရအမွတ္နဲ႔ အတင္းမ်ိဳခ်ခဲ့တယ္ဆိုပါတယ္။ အရာရိွက သိပ္မေက်နပ္ခ်င္ေပမယ့္ မေျပာခ်င္တာနဲ႔ ေနာက္ဆံုးစာတစ္ေၾကာင္းကို  ဖတ္လိုက္ျပန္ပါတယ္။ဒီမွာတင္  အရာရွိ မ်က္လံုးျပဴးသြားပါေတာ့တယ္။

    ‘‘ၾကက္တစ္ပိႆာ ေျခာက္ ေထာင္က်ပ္’’ဒါကေတာ့ အရမ္း တရားလြန္သြားၿပီထင္ပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက ၾကက္တစ္ပိႆာရဲ႕ တန္ေၾကးကႏွစ္ရာ မေက်ာ္ပါဘူး။ခုဟာက သံုး၊ ေလး၊ ငါးရာဆုိေတာင္မွ  ၾကားေကာင္းပါေသး တယ္။ တစ္ပိႆာေျခာက္ေထာင္ ဆုိတာကေတာ့ ဘာၾကက္မို႔လဲ ဆိုၿပီး မ်က္လံုးျပဴးသြားပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီၾကက္တစ္ပိႆာ ေျခာက္ေထာင္ရဲ႕  ေအာက္မွာ မွတ္ခ်က္ကေလးပါပါတယ္။ အဲဒီ မွာ ဘာေရးထားသလဲဆိုေတာ့ ‘‘မွတ္ခ်က္-တိုက္ၾကက္’’ပါတဲ့ ခင္ဗ်ာ။ လက္စသတ္ေတာ့ ႐ိုး႐ိုး ၾကက္ကိုမဝယ္ဘဲ အင္မတန္တန္ ဖိုးႀကီးတဲ့ ‘‘တုိက္ၾကက္’’ကိုမွ ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာက ဝယ္လာခဲ့ေပ တာကိုးလို႔ေတြးၿပီး ေဘာက္ခ်ာကို လက္ခံလုိက္ရပါေတာ့တယ္တဲ့ ခင္ဗ်ာ။ ေတြးသာၾကည့္ပါေတာ့။‘‘ေဘာက္ခ်ာ’’သမားေတြ  အဲဒီ ေခတ္က ဘယ္ေလာက္လုပ္စား ၾကတယ္ဆိုတာကိုပါ။

    ေနာက္ ‘‘န.ဝ.တ’’ေခတ္ကို ေရာက္ေတာ့ ‘‘ေဘာက္ခ်ာ’’စား ေတြပိုၿပီး အလုပ္ျဖစ္လာပါတယ္။ အဲဒီေခတ္မွာေပၚလာတဲ့ ပါးစပ္ သေရာ္စကားတစ္ခုကေတာ့ သမီးရွင္ေတြ သမက္ဖမ္းၾကတဲ့ အေၾကာင္းေလးပါ။
ေခတ္အဆက္ဆက္မွာ ‘‘ဆရာဝန္’’ေတြကို ‘‘ေဒါက္တာ’’ လို႔ေခၚၾကပါတယ္။ ဆရာဝန္ အလုပ္ဆိုတာ မ.ဆ.လေခတ္မွာ အရမ္းဝင္ေငြေကာင္းတဲ့ ပညာတတ္လူတန္းစားတစ္မ်ိဳးပါ။ သမီးေခ်ာေခ်ာရွိတဲ့ မိဘေတြဆိုရင္ ကိုိယ့္ၿမိဳ႕ကို   ဆရာဝန္တစ္ေယာက္ေရာက္လာၿပီဆုိတာနဲ႔ အတင္းဝင္မိတ္ဆက္ အိမ္ကို ထမင္းစားဖိတ္ၿပီး သမီးနဲ႔ေတြ႕ေပးပါတယ္။ သမက္ဖမ္းတာေပါ့ေလ။ ဒါေပမဲ့ေနာက္ပုိင္းမွာေတာ့ ႐ိုး႐ိုးဆရာဝန္ဘြဲ႕ရ႐ံုေလာက္နဲ႔ ေဆးခန္းဖြင့္ရင္ကုတဲ့လူကမရွိသေလာက္ပါပဲ။ အနည္းဆံုး အထူးကုသမားေတာ္ေလာက္မွသာ ဝင္ေငြေကာင္းၾကေလေတာ့ ‘‘ေဒါက္တာ’’ေလာက္ကိုသမီးရွင္ေတြက စိတ္မဝင္စားၾကေတာ့ပါဘူး။
အဲဒီမွာ ‘‘ေဒါက္တာ’’ထက္ ဝင္ေငြေကာင္းတဲ့ သူေတြကေတာ့ ‘‘ေဘာက္ဆာ’’လို႔ေခၚတဲ့ (ဂါလန္ ၁,၆၀၀၊  ဂါလန္ ၂,၄၀၀)ကား ႀကီးေတြေမာင္းတဲ့ ‘‘ေဘာက္ဆာ ေမာင္းသူ’’ေတြပါ။ စီမံကိန္းႀကီး ေတြမွာေမာင္းတဲ့ ‘‘ေဘာက္ဆာ’’ သမားရဲ႕ဝင္ေငြဟာ  အရမ္းေကာင္းပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ အေတြ႕အႀကံဳအရဆို ဌာနကို "Tank"ထဲကေနၿပီး စာရင္းဇယားအရအျပည့္အဝအပ္ၿပီးလို႔ တုိင္ကီလက္က်န္ကို ခ်က္ကေန ေဖာက္ခ်တာေတာင္ ဆယ့္ေလးငါးဂါလန္ ကိုယ့္အတြက္က်န္ပါတယ္။ တစ္ဂါလန္ကိုးရာ၊ တစ္ေထာင္ဆုိရင္ေတာင္မွ တစ္ေခါက္ကို ေသာင္းေက်ာ္က်န္ပါတယ္။ တိုင္ကီက ဆီဂိတ္ျပျမားကိုျပင္ထားရင္ ဒါမွမဟုတ္အေလ်ာ့တြက္နဲ႔ျပန္ေပးရင္ပဲျဖစ္ျဖစ္ သူ႔ေအာက္ဆိုက္ဝင္ေငြက မနည္းပါဘူး။  ဒီေတာ့‘‘ေဘာက္ဆာ’’သမားေတြကို သမီးရွင္ေတြက သမက္ဖမ္းၾကျပန္ပါတယ္။ ‘‘ေဘာက္ဆာ’’ သမားေတြ  အလြန္မ်က္ႏွာပြင့္တဲ့ ေခတ္ပဲဆုိပါေတာ့။

               ေနာက္ပိုင္းနည္းနည္း ေရာက္လာေတာ့ ‘‘ေဒါက္တာ’’နဲ႔ ‘‘ေဘာက္ဆာ’’ထက္ပိုၿပီး သမီး ရွင္ေတြရဲ႕ မ်က္စိက်ျခင္းခံရသူ ေတြကေတာ့ ‘‘ေဘာက္ခ်ာ’’သမား ေတြပါပဲ။ အရင္ေခတ္ေတြတုန္း ကေတာ့ ဌာနဆိုင္ရာေတြမွာ လိုအပ္တဲ့အသံုးစရိတ္က သိပ္မရွိလွပါဘူး။ ဟို.. တို႔တိ.. တို႔တိ၊ ဒီ.. တို႔တိ.. တို႔တိ ဝယ္တာျခမ္းတာ ကလည္း မျဖစ္စေလာက္ပါ။ ဒါေပမဲ့ ေနာက္ပိုင္းစီမံကိန္းဘတ္ ဂ်က္ေတြ အမ်ားအျပားရလာ ေတာ့ ‘‘အဝယ္ေတာ္’’ေတြေပၚလာ ပါတယ္။ သူတို႔ေတြဟာ ဌာနဆိုင္ ရာလူႀကီးေတြနဲ႔ေပါင္းၿပီး လုပ္စား ၾကတဲ့အခါ ‘‘ေဘာက္ခ်ာ’’ကို လိုသလိုအသံုးျပဳၾကပါတယ္။ ဆိုပါစို႔ေဈးကြက္ထဲမွာ ‘‘တစ္က်ပ္’’ေပးဝယ္ရတဲ့ပစၥည္းတစ္ခု ဟာ ‘‘ေဘာက္ခ်ာ’’ထဲမွာ ‘‘ေလး၊ ငါးက်ပ္’’ျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အထက္လူႀကီးက ခြင့္ျပဳၿပီးသားမို႔တရားဝင္ပါတယ္။ ဆိုင္နာမည္၊ လိပ္စာကလည္း အမ်ိဳးမ်ိဳးမို႔ ဘယ္သူမွလိုက္ၿပီး စစ္မေနႏိုင္ပါဘူး။ၿပီး.. ျမန္မာျပည္မွာကလည္း တစ္ဆုိင္ တစ္ေဈးပံုစံမ်ိဳးေရာင္းေနၾကတာမို႔အျပစ္ေျပာလို႔မရပါဘူး။ ဒါကို အခြင့္ေကာင္းယူၾကတာပါ။

                  တစ္ခါက ကြၽန္ေတာ့္မိတ္ ေဆြတစ္ေယာက္ေျပာျပဖူးတာ ေလးတစ္ခုကေတာ့ သူ႔ကို ပစၥည္း တစ္မ်ိဳး ဌာနက ဝယ္ခိုင္းလိုက္ပါ တယ္။ အနီးစပ္ဆံုးေပးဝယ္ရတဲ့ ေဈးႏႈန္းကိုလည္း လူႀကီးကေျပာ လိုက္ပါေသးတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေဈး ကြက္ထဲကို သူေရာက္သြားေတာ့ ဝယ္ေဈးက အမ်ားႀကီးနည္းေနပါ တယ္။ ဆိုပါစို႔.. ‘‘ေဘာလ္’’တစ္ လံုးကို စက္႐ံုကသံုးေထာင္ေလာက္နဲ႔ဝယ္ခိုင္းလုိက္တာမွာ ဆိုင္ေတြမွာ လိုက္ေမးၾကည့္ေတာ့ အဲဒီတံဆိပ္နဲ႔ပဲ တ႐ုတ္လုပ္က တစ္ေထာင္ဝန္းက်င္ပဲရွိပါတယ္။ ထိုင္ဝမ္ကလည္း အဲဒီေလာက္ပါ ပဲ။ တကယ့္ဂ်ပန္အစစ္ကမွ ႏွစ္ ေထာင္ေလာက္ပဲရွိပါတယ္။ ဒါနဲ႔ သူက ဂ်ပန္ ‘‘ေဘာလ္’’ကိုဝယ္လာ ပါတယ္။   ဌာနကိုေရာက္လို႔ ‘‘ေဘာက္ခ်ာ’’အပ္ေတာ့ အရင္ သူ႔အထက္အရာရွိက ‘‘သံုးေထာင္’’ နဲ႔ဝယ္လာတာမို႔အရာရွိက လက္ မခံပါဘူး။ ဒီေတာ့ ‘‘သံုးေထာင္’’ ပဲျပန္ျပင္ရပါတယ္။ တစ္လံုးကို တစ္ေထာင္ သူ႔အတြက္က်န္ပါ သတဲ့။

            ဒါေတာင္ဆုိင္က ၁၀ ရာခုိင္ႏႈန္းေကာ္မရွင္ျပန္ေပးတာ မပါေသးပါဘူး။ ဒီေတာ့ အဲဒီေခတ္မွာ ‘‘အဝယ္ေတာ္’’ဆိုတဲ့ ေဘာက္ခ်ာသမားကို ေဒါက္တာ၊ ေဘာက္ဆာသမားေတြထက္ သမီးရွင္ေတြက ပိုၿပီး  မ်က္စိက်ၾကတာမို႔ ‘‘ေဒါက္တာ’’မလိုခ်င္ဘူး။ ‘‘ေဘာက္ဆာ’’လည္းမလိုခ်င္ ဘူး။ ‘‘ေဘာက္ခ်ာ’’ကိုမွလိုခ်င္တယ္ဆုိၿပီး ျဖစ္လာၾကေတာ့တာပါ။

                  အဲ.. ‘‘နအဖ’’ေခတ္ကို ေရာက္ေတာ့ ေဒါက္တာ၊ ေဘာက္ဆာနဲ႔ ေဘာက္ခ်ာထက္ပိုၿပီး ကဲတဲ့သူေတြေပၚလာပါေတာ့ တယ္။ ဒါကေတာ့ လုပ္ပိုင္ခြင့္ပို ၿပီးရၾကတဲ့ အထက္အာဏာပိုင္လူႀကီးဆိုသူေတြပါ။ သူတုိ႔ေတြက အရမ္းလာဘ္ျမင္ပါတယ္။ ‘‘ေဘာက္ဆာ’’သမားလည္း မေခ်ာင္ေတာ့ပါဘူး။ ခြဲတမ္းကို ေဝေပးရပါတယ္။လူႀကီးက အမ်ားဆံုးဆုိပါေတာ့ ‘‘ေဘာက္ခ်ာ’’သမားကိုလည္း သူက ကိုင္ထားပါတယ္။ စီမံကိန္းက်ၿပီဆိုကတည္းက သူကရာခုိင္ႏႈန္းနဲ႔ ျဖတ္ထားလိုက္ၿပီးသားပါ။ ဆုိပါစို႔.. လမ္းတစ္လမ္းျပဳျပင္ဖို႔ ဒါမွမဟုတ္ အသစ္ေဖာက္ဖို႔ ႏုိင္ငံေတာ္က သိန္းတစ္ေထာင္ခ်ေပးလိုက္ရင္ သူက ေအာက္ေျခကို ခ်မေပးခင္ကတည္းက  ရာခိုင္ႏႈန္းနဲ႔ ျဖတ္ယူၿပီးမွ လက္မွတ္ထိုးလုိက္တာပါ။ဒီလိုနဲ႔ အဆင့္ဆင့္ ျဖတ္ၿပီးယူလိုက္ၾကတာ။ တကယ္ လမ္းေဖာက္မယ့္အင္ဂ်င္နီယာ လက္ထဲကိုေရာက္ေတာ့ သိပ္မက်န္ေတာ့ပါဘူး။ သူကလည္း တစ္ခါျဖတ္စားထားလိုက္ျပန္ေတာ့ လမ္းေတြဟာ ေက်ာက္ပါး ပါး၊ သဲပါးပါး၊ ကတၱရာပါးပါးနဲ႔ မိုးေလးတစ္ၿဖိဳက္၊ ႏွစ္ၿဖိဳက္ရြာလိုက္တယ္ဆုိရင္ပဲ လမ္းပ်က္ေတာ့တာပါပဲ။ ဒါနဲ႔ပဲ ဘတ္ဂ်က္ေတြျပန္တင္လိုက္၊ ျပန္ျပင္လိုက္ ပ်က္လိုက္သံသရာက႐ုန္းမထြက္ႏုိင္ေတာ့ဘဲ ႏုိင္ငံေတာ္  ဘတ္ဂ်က္ေတြကုန္ေတာ့တာပါပဲ။

          ၿပီးခဲ့တဲ့ေခတ္တစ္ေခတ္မွာ ဆုိရင္ အရမ္းကိုပဲလုပ္စားလိုက္ ၾကတာ။ တုိင္းျပည္က အခြံသာ ျဖစ္သြားတယ္။ ဘာတစ္ခုမွ ေကာင္းတာမရလိုက္ပါဘူး။ အဲဒီ ေခတ္မွာလည္း ပါးစပ္သေရာ္ စကား ဇာတ္လမ္းေလးတစ္ပုဒ္ ေပၚလာပါေသးတယ္။ လူရႊင္ ေတာ္ေတြေတာင္မွ အဲဒီဇာတ္ လမ္းကေလးကို တစ္ခန္းရပ္လုပ္ ၿပီး ျပက္လံုးထုတ္ၾကတာ လူေတြ သေဘာက်ၾကပါတယ္။

           အဲဒါက ဘာလဲဆိုေတာ့ ရာဇဝတ္သားတစ္ေယာက္ကို ဘုရင္က ေသဒဏ္ခ်လိုက္ပါ တယ္။ ဒါေပမဲ့ ႐ိုး႐ိုးမသတ္ပါဘူး။ ဒီရာဇဝတ္သားကိုေတာ့ ထူးထူး ျခားျခားေလးျဖစ္ေအာင္ ေရႊပိႆာခ်ိန္တစ္ဆယ္ကို အရည္ေဖ်ာ္ၿပီးေလာင္းခ်သတ္ခိုင္းလုိက္တာပါ။ ဒီေတာ့ ဘုရင္က သူ႔ ဘ႑ာတုိက္ကေနၿပီး ေရႊပိႆာခ်ိန္တစ္ဆယ္ထုတ္ယူဖို႔ ဘ႑ာေရးဝန္ကို အမိန္႔မွတ္လိုက္ပါတယ္။
ဘ႑ာေရးဝန္က ေရႊတစ္ ပိႆာႏုတ္ထားလိုက္ၿပီး ေအာက္ ကအမတ္ကို ေရႊကိုးပိႆာ အရည္ေဖ်ာ္ၿပီး ေလာင္းသတ္လိုက္ဖို႔မွာပါတယ္။ အမတ္ကလည္း ေရႊတစ္ပိႆာ  ႏုတ္ထားလိုက္ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ အဆင့္ဆင့္ျဖတ္.. ျဖတ္ၿပီးယူလိုက္ၾကတာ ေနာက္လက္မရြံ႕ အာဏာသားဆီကိုေရာက္ေတာ့ ေရႊကမက်န္ေတာ့ပါဘူး။  ရာဇဝတ္သားကလည္း သူ႔ကို  ေရႊေတြအရည္ေဖ်ာ္ၿပီး ေလာင္းသတ္ေစ။ အမိန္႔ခ်ကတည္းကေသရမွာကိုမေၾကာက္ တဲ့အျပင္ ဂုဏ္ရွိတဲ့ေသနည္းပဲလို႔ ေတြးၿပီး ေပ်ာ္ေတာင္မွေနတဲ့သူ ပါ။ ဒါေပမဲ့ ခုေတာ့ သူ႔ကိုသတ္ မယ့္အခ်ိန္မွာ ေရႊကမရွိေတာ့ပါ ဘူး။ အထက္အာဏာပိုင္အဖြဲ႕လူ ႀကီးေတြျဖတ္စားလိုက္လုိ႔ ေရႊက မက်န္ေတာ့တာမို႔ ေနာက္ဆံုး သူ႔ ကို ေရႊေတြအရည္ေဖ်ာ္ၿပီးေလာင္း သတ္မယ့္အစား ေရေႏြးပြက္ပြက္ ဆူနဲ႔ ေလာင္းသတ္ဖို႔ႀကံၾကပါ ေတာ့တယ္။ ဒီေတာ့ ရာဇဝတ္ သားက ရင္ကိုထု.. ထုၿပီး ငိုလုိက္ တာေလ။ သူ႔အျဖစ္ဆုိးလွခ်ည္ရဲ႕ လုိ႔ေပါ့။
ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ျမန္မာလူမ်ိဳး ေတြမ်ား  ဒုကၡေရာက္ေနတာ ေတာင္မွ ရယ္စရာျပက္လံုးထုတ္ ႏိုင္ၾကတာ ေျပာပါတယ္။
   

                                                          By=ဘစံေကာက္

ဖားနွင့္ႏြား (The Frog And The Ox)

တစ္ခါတံုးကေပါ့.....
ေန ့လည္ခင္းတစ္ခုမွာ ေရကန္ အနီးက စားတစ္ခုမွာ လွပထြားက်ိဳင္းျပီး စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းေအာင္
လွတဲ ့ ႏြားတစ္ေကာင္ ရွိပါတယ္။အဲဒီႏြားက ေရကန္စပ္မွာရွိေနတဲ ့ ရိုင္းရိုင္းျပျပ ဖားတစ္ေကာင္ကို သတိျပဳ
မိလိုက္သတဲ့။ထိုဖားကေလးကလည္းပဲ ႏြားရဲ့အလွအပ ထြားက်ိဳင္းမႈကို သတိျပဳမိပါတယ္။သတိျပဳမိလိုက္ေတာ့ သေဘာက်သြားတယ္။အဲလို သေဘာက် တဲ့အခ်က္ကေန မနာလို
ဝန္တိုစရာျဖစ္ခဲ့ပါေတာ့တယ္။

           ထိုအခ်ိန္ ဖားကေလးက " ေဟာ..ၾကည့္ၾကစမ္း..သိပ္လွတဲ့ ႏြားၾကီးပဲ" လို ့ သူ ့ရဲ့သူငယ္ခ်င္း
ေတြကို ေအာင္ေျပာလိုက္တယ္။ေနာက္ထပ္ ဖားကေလးကေျပာလိုက္ပါေသးတယ္။ "သူက ထြားက်ိဳင္းၾကီးမာ လွပတာ မွန္ပါတယ္..တကယ္လို ့ငါသာၾကီးေအာင္ ထြားေအာင္ လုပ္လိုက္မယ္ဆို
သူ ငါ့ေလာက္မၾကီးနိုင္ မထြားနိုင္ပါဘူး"တဲ့။

       ေျပာၿပီးခ်ိန္မွာ ဖားကေလးက ေလကိုရွဴသြင္းၿပီး သူ ့ခႏၶာကိုယ္ ၾကီးလာေအာင္လုပ္လိုက္တယ္...
ၿပီးေတာ့ သူ ့သူငယ္ခ်င္းေတြ ကို ေမးလိုက္တယ္။ "ဘယ္လိုလဲ ငါသူ ့ေလာက္ ႀကီးလာၿပီမဟုတ္လား"တဲ့
သူငယ္ခ်င္းေတြက ျပန္ေျပာလိုက္ပါတယ္.."မႀကီးပါဘူးကြာ"တဲ့

         ဒါေၾကာင့္ ဖားကေလးက ေလးေတြ သြင္းရွဴၿပီး ကိုယ္ ကို ေဖာင္းေအာင္ ကားေအာင္လုပ္တယ္..
လုပ္ၿပီးေတာ့ သူ ့ေလာက္ ငါႀကီးၿပီးလားေမးပါတယ္။သူငယ္ခ်င္းေတြကလည္း မရပါဘူး မႀကီးပါဘူး...ေနာက္ထပ္ ဆက္မလုပ္ပါနဲ ့လို ့ေျပာပါတယ္။ ဒါေပမဲ ့ဖားေလးက ဆက္ၿပီးႀကီးေအာင္ ထြားေအာင္လုပ္ပါတယ္။

          ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ ဖားကေလးရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ဟာ ေပါက္ကြဲသြားပါသတဲ့။

     ပံုျပင္ေလးကေတာ့ ဒါပါပဲကြယ္ ။။ပံု ျပင္ထဲကဖားကေလးလို သူငယ္ခ်င္းတို ့ဘဝမွာ ကိုယ္နဲ ့ မသင့္ေတာ့ မလိုက္ဖက္ မတန္အပ္ေသာ အရာေတြ ဖန္တီးျခင္းကို ဆင္ျဖင္နိုင္ပါေစ..မဆင္ျခင္နိုင္လွ်င္ ဖားကေလးလို ဘဝဆံုးသည္အထိေပးဆပ္ရတတ္ပါတယ္။ မျဖစ္နိုင္ဘူးဟု ဘယ္ခါမရွိဆိုေသာ
 စကားလည္းရွိပါ၏ သို ့ေသာ္ညားလည္း ထိုစကားသည္ ႀကိဳးစားျခင္းဆႏၵကို လႈံေဆာ္ အားေပးေသာ စကားျဖစ္ေလ၏။
ထမင္းအိုးပူထဲ လက္ထည့္ရင္ ပူတတ္ပါတယ္။ပူမွန္းသိရက္နဲ ့ထည့္ရင္ေတာ့ ဒါကိုႀကိဳးစားတယ္လို ့မေခၚထိုက္ပါဘူး။

              အားလံုးေပ်ာ္ရႊင္ပါေစးးးးးးးးးးး ရင္ခုန္ရသူ

ဘာအရင္ျပင္မလဲ.....ေမာင္ေရႊသီး

ေရႊသီးေရ . . . ၿပီးခဲ့တဲ့ ရက္ သတၱပတ္က ထြက္ခဲ့တဲ့ အျပာ ဆန္ဆန္၀တၳဳစာအုပ္အေၾကာင္း ကုိ ေျပာရင္း ‘‘ဒီလိုအခ်ိဳးမ်ိဳးေတြနဲ႔ ဒီမုိကေရစီနဲ႔ေတာ့ ေ၀းပါၿပီ ဦးေလးရာ။ လူေတြက လြတ္လပ္ခြင့္ေလးနည္းနည္းရတာနဲ႔ စည္းမဲ့ ကမ္းမဲ့ပရမ္းပတာေတြျဖစ္ကုန္၊ လုပ္ကုန္ၾကတာ။ ဒါေၾကာင့္ တခ်ိဳ႕က ျပည္သူေတြ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးနဲ႔ပဲ တန္တယ္။ ဒီမိုကေရစီနဲ႔ မတန္ေသးဘူးဆိုတာမ်ိဳးေတြ ေျပာၾကတာ’’လို႔ မင္းကေျပာ ေတာ့ မင္းနဲ႔ ငါျငင္းရခံုရဦးမွာေပါ့။အဲဒီစာအုပ္အေၾကာင္းကုိေတာ့ မျငင္းဘူးေနာ္ေရႊသီး။ တစ္ခါတေလ ေ၀ဖန္ေရးလုပ္တယ္ ဆုိတာလည္း ၾကည့္က်က္လုပ္ရတယ္ဟ။ ေ၀ဖန္လိုက္ခါမွ လူေတြက မရမကလုိက္ရွာၾကလုိ႔ ပုိေတာင္ေပါက္သြားတတ္ေသး။

ခုမင္းနဲ႔ငါ လူနဲ႔ စနစ္ အ ေၾကာင္းျငင္းၾကရေအာင္။ ငါ့အ ျမင္အရေတာ့ ဘယ္ေတာ့မဆုိ စနစ္ဆုိတာက လူေတြရဲ႕ ေနာက္ ကေပါ့ကြာ။ ကမၻာ့သမုိင္းမွာ လူ ဆုိတာေပၚေပါက္လာၿပီး ပေ၀ သဏီၾကာမွ စနစ္ဆုိတာမ်ိဳးက ေပၚလာတာကိုး။ ေျပာရရင္ လူ႔အဖဲြ႕အစည္းကုိ ထိမိရွမိတာေတြ ျဖစ္လာတဲ့ အခါမ်ိဳးမွာ အဲဒီထိ ေအာင္၊ ရွေအာင္လုပ္တဲ့ သူေတြကုိထိန္းဖုိ႔၊ သိမ္းဖုိ႔စနစ္ေတြ ျပ႒ာန္းၾကတယ္။ အဲဒီစနစ္ေအာက္မွာပဲ လူေတြရဲ႕ ျပဳမူလႈပ္ရွားမႈေတြေၾကာင့္ စနစ္ဟာ အားနည္းခ်က္ရိွလာရင္ ျပန္သံုးသပ္ၾက၊ထပ္ဆင့္ျပဳျပင္ၾက၊ လုပ္ၾက ျပန္တယ္။ လူဆိုတာကလည္း တဏွာ၊မာန၊ ဒိ႒ိဆုိတာေတြ အစဥ္ေရာႁပြမ္းေနတဲ့အတြက္လူ႔အဖဲြ႕အစည္းကို ကုိယ့္ရဲ႕အတၱႀကီးရင္ႀကီးသေလာက္ ထိ ေအာင္ ခိုက္ေအာင္ လုပ္မိၾကတာ ကုိး။ အဲဒီလုိလူေတြကုိ ထိန္းခ်ဳပ္ ႏုိင္ေအာင္ပဲ စနစ္ေတြကုိ ေကာင္း သထက္ေကာင္းျပဳလုပ္လာၾကရ တာေပါ့။
ဥပမာလြယ္လြယ္ေပးရရင္ သံဃာ့အဖြဲ႕အစည္းရဲ႕ အစမွာ ၀ိနည္းဆုိတာ မရိွေသးဘူး။ သံ ဃာ့အဖဲြ႕အစည္းထဲက သံဃာ ေတြကပဲ ၀ိနည္းေတြ ပညတ္လာ ေအာင္ ဖန္တီးခဲ့ၾကတယ္လို႔ ေျပာ ရမယ္။ တျခားသူေတြ ကဲ့ရဲ႕ျပစ္ တင္ျခင္းကလြတ္ႏုိင္ဖို႔၊ ပစၥဳပၸန္ သံသရာအက်ိဳး ပိတ္ပင္သြားမွာ စိုးလုိ႔ ၀ိနည္းေတြကုိ ပညတ္ရ တယ္။ ဒါေတာင္မွ ၀ိနည္းအားလံုးကုိ တစ္ၿပိဳင္နက္ျပ႒ာန္းခဲ့တာ မဟုတ္ဘူး။ ၀ိနည္းတစ္ခုခ်င္းကုိ ပညတ္ခဲ့တာ။ ၀ိနည္းတစ္ခုကုိ ျပ႒ာန္းလိုက္ က်ဴးေက်ာ္ေဖာက္ ဖ်က္သူက ၀ိနည္းနဲ႔ လြတ္ေအာင္ အျခားအရာေတြကုိ က်ဴးလြန္ လုိက္။ ေျပာရရင္ ခုေခတ္စကားနဲ႔ ဥပေဒကုိ လက္တစ္လံုးျခားလုပ္ တာေပါ့ကြာ။ အဲဒီလိုအခါမွာ က်ဴးလြန္သူရဲ႕ အေျခအေနကိုၾကည့္ ၿပီးထပ္ခါထပ္ခါပညတ္ရတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ ၿပီး ျပည့္စံုတဲ့ ဘုရားဥပေဒေတာ္ႀကီး ျဖစ္လာတယ္။
 ေမာင္ျဖဴဆုိတဲ့ လူတစ္ ေယာက္ ရဟန္း၀တ္တယ္ဆုိပါ ေတာ့။ အဲဒီရဟန္းျပဳျပဳခ်င္းမွာပဲ သူက ၀ိနည္းစည္းကမ္းေအာက္ ကို ေရာက္သြားတယ္။ အဲဒီအခါ မွာ သူရဲ႕ ေမာင္ျဖဴဘ၀က ျပဳမူ ေျပာဆုိတာေတြကုိ ခ၀ါခ်ပစ္ လုိက္ရၿပီး ၀ိနည္းေတာ္နဲ႔အညီ ေနထုိင္ရေတာ့မယ္။ အနည္းဆံုး ေန႔လြဲညစာ စားခြင့္မရိွေတာ့ဘူး။ အရက္ေသစာမေသာက္စားရ ေတာ့ဘူး။ ေရႊေငြကုိင္တြယ္သံုးစဲြ ခြင့္မရိွေတာ့ဘူး။ ဒါဟာ ေမာင္ျဖဴရဲ႕ ႐ုပ္ခႏၶာ ကေျပာင္းလဲသြားတာ မဟုတ္ဘူး။ ဒီလူအေပၚမွာ လႊမ္းမိုးသြားတဲ့ စနစ္က ေျပာင္းလဲသြားတာ။ ေျပာခ်င္တာကေတာ့ လူေတြကုိ စနစ္ကေျပာင္းလဲႏုိင္တယ္ဆုိတာပါပဲ။
အင္း . . .ႀကံဳတုန္း မင္းကုိ ရွက္ရွက္နဲ႔ တစ္ခုေျပာရဦးမယ္။ ၾကာခဲ့ပါၿပီ၊ လြန္ခဲ့တဲ့ ခုနစ္ႏွစ္ ေလာက္တုန္းကေပါ့။ တို႔ရဲ႕ နယ္ စပ္ မူဆယ္ၿမိဳ႕ေလးဆီကေန တ႐ုတ္ျပည္ေရႊလီၿမိဳ႕ကုိ ေရာက္သြားခဲ့တယ္။ ငါ့ရဲ႕ လက္ထဲမွာ လည္း ကြမ္းယာထုပ္ႀကီးနဲ႔ေပါ့။ ၾကယ္ေခါင္ကေန ေရႊလီကို ေရာက္ရင္ပဲ ငါ့မွာ ဒုကၡလွလွေတြ႕ရေတာ့တာ ပါပဲ။ ပါးစပ္ထဲမွာ စားထားတဲ့ ကြမ္းဘယ္ကုိ ေထြးထုတ္ရမွန္းကုိမသိတာ။ ဘယ္သူကမွလမ္းမေပၚ ကြမ္းတံေတြးမေထြးရလို႔ ေရးထားတာမ်ိဳးမရိွဘူး။ ဒါေပမဲ့သန္႔ရွင္းလြန္းလွၿပီး ေျပာင္လက္ ေနတဲ့ကားလမ္းမႀကီးရယ္၊ ေႂကြျပားေတြကပ္ထားတဲ့ ပလက္ေဖာင္းေတြရယ္က ငါ့ပါးစပ္ကကြမ္းတံေထြးကုိ ေထြးခြင့္မျပဳ ေတာ့တာပါပဲ။ ရန္ကုန္လုိ ႏုိင္ငံ တစ္ႏုိင္ငံရဲ႕ ၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီးမွာ ေတြ႕ကရာေနရာ ကြမ္းတံေတြးေတြ  တပ်စ္ပ်စ္ေထြးေနတဲ့ ငါ့မွာတ႐ုတ္နယ္စပ္ၿမိဳ႕ေလးတစ္ၿမိဳ႕မွာေထြးဖို႔ေနရာမရိွခဲ့ဘူး။ ဘယ္သူကမွ မတားေပမယ့္  ငါ့ရဲ႕သိစိတ္ထဲမွာတံေတြးေထြးလိုက္ဖို႔ ရွက္ျခင္း၊ ေၾကာက္ျခင္းေတြ နဲ႔ေပါ့။ အဲဒါလည္း လမ္းရဲ႕ ၿမိဳ႕ရဲ႕စနစ္တစ္ခု ေအာက္ကုိ ငါ၀င္သြားခဲ့လို႔ေပါ့။
ေရႊသီးေရ . . . လူေတြဟာ ေမြးဖြားလာစဥ္ တုန္းကေတာ့ အျဖဴထည္သက္သက္ကိုး၊ ႀကီး ျပင္းလာခ်ိန္မွာေတာ့ စနစ္တစ္ခု ရဲ႕ ထိန္းခ်ဳပ္မႈမျဖစ္မေနလိုအပ္ လာေရာ။ ဥပေဒဆုိတာ စနစ္ေပါ့။က်င့္၀တ္ဆိုတာစနစ္ေပါ့။ တာ၀န္ဆုိတာ စနစ္ေပါ့။ အဲဒီစနစ္ေတြ နဲ႔ လူ႔အဖဲြ႕အစည္းကုိ ေကာင္းက်ိဳး ျပဳသူေတြ တုိးပြားလာေအာင္၊ လူ႔ အဖဲြ႕အစည္းကုိ ဒုကၡေပးမယ့္ လူ
ေတြကို ႏွိမ္းနင္းရေအာင္ ျပဳၾက၊ ျပင္ၾက၊ ျပ႒ာန္းသတ္မွတ္ၾက တယ္။
ဒီေနရာမွာ မင္းေျပာခဲ့တဲ့ လူေတြစည္းကမ္းမဲ့လြန္းလို႔ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးနဲ႔ပဲ တန္တယ္။ ဒီမို ကေရစီစနစ္နဲ႔  မတန္ဘူးဆိုတာ ကုိ တုိ႔ျပန္စဥ္းစားရမယ္။ စစ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဆိုတာ ဆူပူလႈပ္ရွား သူေတြကုိ ၿငိမ္၀ပ္ပိျပားေအာင္၊ စည္းကမ္းေတြ ျပည့္၀သြားေအာင္လုပ္တယ္ဆိုတာမ်ိဳးလို႔မိႈင္းတိုက္ခံထားရတာ မဟုတ္လား။ တကယ္ေတာ့ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအားလံုးဟာ လူ႔ အဖဲြ႕အစည္းကုိ ကာကြယ္ဖုိ႔ထက္ အုပ္ခ်ဳပ္သူလူတန္းစားကုိ ကာကြယ္ဖုိ႔လုပ္ထားတဲ့ စည္းကမ္းေတြ ဥပေဒေတြပဲ။ ဥပေဒစည္းမ်ဥ္းဆုိတာမ်ိဳးနဲ႔ထိန္းခ်ဳပ္တာက တစ္ပုိင္း၊ခုန ေရႊလီမွာ ကြမ္းတံေတြးမေထြးခဲ့ရသလုိ မိမိကုိယ္တုိင္က ရွက္ဖုိ႔၊ေၾကာက္ဖို႔ကို ပတ္၀န္းက်င္ အေျခအေနဖန္တီးေပးထားတာ၊ ရွိေနတာမ်ိဳးကမွ လူရဲ႕ ကုိယ္တုိင္ လုိက္နာခ်င္တဲ့ ဆႏၵမ်ိဳးကုိ ေဖာ္ထုတ္တာေပါ့။
သူတစ္ပါးကုိ ေၾကာက္ေနရ ၿပီး သူတစ္ပါးခုိင္းတဲ့ အတုိင္းလုပ္၊ခုိင္းတဲ့အတုိင္းလုိက္နာဆုိတဲ့ အ ေၾကာက္တရားမ်ိဳးနဲ႔ ၿငိမ္၀ပ္ပိျပား ေနရတဲ့ အခါမ်ိဳးကေန မထင္မွတ္ တဲ့ လြတ္လပ္ခြင့္ေလးတစ္ခု ေပး လုိက္ခ်ိန္မွာေတာ့ အႏွစ္ႏွစ္ကာ လထိိန္းခ်ဳပ္ထားတဲ့ စည္းကမ္းမဲ့ မႈေတြ၊ ပရမ္းပတာျဖစ္မႈေတြက ေပါက္ကဲြၿပီး မင္းခုနေျပာတဲ့ စိတ္ ပ်က္စရာ ကိစၥေတြ ေပၚလာေတာ့ တာပဲ။
တကယ္လုိ႔ လူ႔ႏွလံုးသားမွာ ရိွအပ္တဲ့ က်င့္၀တ္ေတြ၊ တာ၀န္ ၀တၱရားေတြကုိ ကုိယ္တုိင္ကုိယ္ က်ႏွစ္ၿခိဳက္ၿပီး လုိက္နာတာမ်ိဳး က်ေတာ့ လူ႔အ၀န္းအ၀ုိင္းတစ္ခု လံုး အတြက္တန္ဖိုးျဖစ္လာေတာ့ တာေပါ့။  အဲဒီလုိအမူအက်င့္မ်ိဳး ကုိ ဒီမုိကေရစီစနစ္မ်ိဳးကသာ ေပးႏုိင္တယ္။ ေမြးထုတ္ႏုိင္တယ္။ မိမိကုိယ္ကုိယ္ တာ၀န္ယူရတဲ့ စနစ္မ်ိဳးေပါ့။ ဒါေၾကာင့္လည္း ႏုိင္ငံေရးလႈပ္ရွားသူေတြဟာ စစ္အာဏာရွင္ေခတ္ကေန ဒီမိုကေရစီစနစ္ကုိ ကူးေျပာင္းေစဖို႔ အသက္ေတြ စေတး၊ ဘ၀ေတြ အပ်က္ခံၿပီး ႀကိဳးစားခဲ့ၾကတာေပါ့။
ၿငိမ္၀ပ္ပိျပားေနတာနဲ႔ တာ ၀န္သိသိစည္းကမ္းလုိက္နာတာနဲ႔ က အႏွစ္သာရခ်င္းတျခားစီပါ ေရႊသီး။
ငါတစ္ခုေတာ့ ရဲရဲ၀့့ံ၀ံ့ႀကီး အာမခံႏုိင္တယ္ ေရႊသီ။ မင္းျမင္ ေနရတဲ့ စည္းပ်က္၊ ကမ္းပ်က္ ပရမ္းပတာျဖစ္စဥ္ေတြ အား လံုးကုိ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ျဖစ္ၿပီး ေယာင္လုိ႔ေတာင္မွ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ ေရးဆုိတာကုိ မေတြးမိေစနဲ႔။ အဲ ဒီစနစ္ရဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္မႈ ႏွစ္ေပါင္း ၅၀ ေက်ာ္ကပဲ အဲဒါေတြကုိ ေမြးထုတ္ ေပးလိုက္တာ။ မင္းလိုခ်င္တဲ့ ဒီမုိ ကေရစီအတြက္ အစြမ္းကုန္ႀကိဳး စားပါ။ အဲဒီစနစ္ကပဲ လူေတြရဲ႕ စိတ္အေျခအေနျမင့္မားမႈကုိေပး ႏုိင္လိမ့္မယ္ေရႊသီး။ အဲဒီစိတ္ ဓာတ္ျမင့္မားမႈကပဲ တာ၀န္ယူမႈနဲ႔ ဆက္ႏႊယ္ေနတဲ့ စည္းကမ္းေတြ ကုိ ပံုေဖာ္သြားပါလိမ့္မယ္။
မင္းဘာမွ စိတ္မပ်က္နဲ႔ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကုိ သေဘာက်တဲ့လူေတြ လက္ညိႇဳးထိုးထိုးေနတဲ့ အ ေမရိကန္ႏိုင္ငံမွာ သမၼတကလင္တန္ ေဖာက္ျပန္တာကိုလက္မခံသလို၊ ရီဟားနားရဲ႕ေရေမႊးေၾကာ္ျငာကိုလည္း ဆန္႔က်င္ၾကပါတယ္ကြာ။ ကဲ စနစ္နဲ႔ လူ၊မင္းဘယ္ဟာကုိ အရင္ျပင္မလဲ။။

                                                        by;;;ေမာင္နံ ့သာ

ျမန္မာ့ပညာေရးက်ဆင္းရျခင္းနွင့္ အနာဂါတ္အလားအလာ

တစ္ခ်ိန္က အာရွ၏ အဆင့္ထိပ္တန္းတြင္ ပါ၀င္ခဲ့ေသာ ျမန္မာ့ပညာေရးသည္ ႏွစ္ ၅၀ ခရီးကိုေက်ာ္ျဖတ္ၿပီးသည္ႏွင့္ အာရွ၏ေအာက္ဆံုး အဆင့္သို႔ေလွ်ာက်ခဲ့ရ၏။ ထုိသို႔ ျဖစ္ရေသာအေၾကာင္းရင္းမ်ားစြာရွိသည့္ အနက္ အထင္ရွားဆံုးႏွင့္ အသိသာဆံုးမွာ အာဏာရွင္စနစ္ပင္ျဖစ္သည္။
ျမန္မာ့ပညာေရးသည္ လြတ္လပ္မႈမရွိဘဲ အာဏာရွင္မ်ား၏ ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈကို ခံခဲ့ရသည္။ အက်ဥ္းစံျဖစ္ခဲ့ရသည္။ ပညာရွင္ တို႔အေပၚ အာဏာရွင္တို႔လႊမ္း မိုးခဲ့သည္။
 ဘာသာရပ္တစ္ခု၏တိုး တက္ျမင့္မားမႈသည္ ပညာရွင္တို႔ ၏လက္ထဲ၌သာရွိသင့္သည္။ ထုိ ပညာရွင္တို႔၏ေလ့လာေတြ႕ရွိ ခ်က္မ်ား၊ အႀကံဉာဏ္မ်ားကို လြတ္လပ္စြာေဖာ္ထုတ္တင္ျပခြင့္ ရွိရန္လိုသည္။ သို႔မွသာ ရွင္သန္ ေသာပညာေရးျဖစ္မည္။
ယခုမူ စနစ္က်ေသာလႊမ္းမိုး မႈမ်ားျဖင့္ ပညာရွင္မ်ားကိုခ်ဳပ္ ကိုင္ခဲ့သည္။ ႀကီးစိုးခဲ့သည္။ လမ္းၫႊန္အမိန္႔မ်ားေပးခဲ့သည္။ လိုက္ နာမႈမရွိသည့္ပညာရွင္မ်ားအား ဒဏ္ေပးျခင္း၊ ထုတ္ပယ္ျခင္းမ်ား ျပဳခဲ့သည္။ ဤသို႔ျဖင့္ ပညာရွင္ အေျမာက္အျမားမွာ မထင္မရွား ျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။ အခ်ဳိ႕မွာမူ ျပည္ပ ႏိုင္ငံမ်ားသို႔သြားေရာက္အေျခခ် ေနထိုင္ခဲ့ၾကသည္။ ျမန္မာ့ေျမ ေပၚ၌ပညာရွင္မ်ားဆိတ္သုဥ္းခဲ့ရ သည္။ အာဏာရွင္မ်ား၏စိတ္ ႀကိဳက္အေကာင္အထည္ေဖာ္ေပး မည့္အေၾကာင္းေတာ္သိ၊ ေဗာင္း ေတာ္ညိတ္မ်ားျဖင့္သာ ျမန္မာ့ ပညာေရးက ခရီးဆက္ခဲ့ရသည္။
ထို႔အျပင္ ျမန္မာ့ပညာေရး ပ်က္စီးသြားရျခင္း၏ ဒုတိယ အခ်က္မွာ လံုေလာက္ေသာေငြ ေၾကးမရရွိျခင္းေၾကာင့္လည္းပါ သည္။
တစ္ခ်ိန္က ျမန္မာ့ပညာေရး ဝန္ထမ္းတစ္ဦး၏အနိမ့္ဆံုးလစာ သည္ ၁၂၅ က်ပ္မွ်ေလာက္သာ ျဖစ္ေသာ္လည္း စားဝတ္ေနေရး အတြက္ လံုေလာက္႐ံုသာမက အနာဂတ္က်န္းမာေရးအတြက္ ပင္ စုေဆာင္းထားႏိုင္ခဲ့သည္။ ဘဝဝမ္းစာဖူလံုသည္။ ထုိအခါ အလုပ္၌ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းကိုရသည္။ သို႔ျဖစ္၍ စိတ္ပါလက္ပါသင္ၾကား ႏုိင္သည္။  ထုိအခါ ပညာေရး သည္ေအာင္ျမင္၏။
သို႔ေသာ္ အာဏာရွင္စနစ္ ဦးတည္လိုက္သည္ႏွင့္ ကုန္ေစ်း ႏႈန္းမ်ား  ျမင့္တက္သြားသည္။ ဆရာ၊ ဆရာမတို႔၏လုပ္ခလ စာမ်ား မေလာက္မငျဖစ္သည္။ ပညာေရးဝန္ထမ္းမ်ား၏ဘဝ သည္ ဝမ္းမဝ၊ ခါးမလွျဖစ္ခဲ့ရ သည္။ လုပ္ငန္းခြင္သည္ ယခင္ လိုေပ်ာ္စရာမဟုတ္ေတာ့။ လြမ္း ေရးထက္ဝမ္းေရးခက္လာသည္။ ထုိအခါက်ဴရွင္ယဥ္ေက်းမႈေပါက္ဖြားလာသည္။
ျမန္မာ့ပညာေရးက အုတ္ ေရာေရာ၊ ေက်ာက္ေရာေရာျဖစ္ လာသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ သန္႔စင္ သည့္ ဥပေဒမ်ားထုတ္ၿပီး ‘ဝန္ ထမ္းဆရာမ်ား က်ဴရွင္မသင္ရ’ ဟုကန္႔သတ္ခဲ့ျပန္သည္။ ၎ သည္ ေရာဂါအရင္းအျမစ္ကိုမရွာ ေဖြဘဲ ေဆးၿမီးတိုႏွင့္ကုျခင္းတစ္ မ်ဳိးျဖစ္ခဲ့၏။ ပညာေရးဝန္ထမ္း မ်ား၏ ဘဝဖူလံုေရးကိုမျဖည့္ ဆည္းဘဲ ကန္႔သတ္ခ်က္ထုတ္ လိုက္သျဖင့္ ေတာ္၍ထူးခြၽန္ေသာဆရာမ်ား ပညာေရးႏွင့္ေဝးခဲ့ရျပန္သည္။ ဆရာဘဝကိုျမတ္ႏုိးၿပီး ငတ္ျပတ္ဆင္းရဲခံကာ ရပ္ တည္ခဲ့သူမ်ားမွာလည္း အမ်ား၏ ေရွ႕တြင္ သိမ္ငယ္စရာ၊ မ်က္ႏွာ မလွျဖစ္ခဲ့ရသည္။ အျဖဴ၊ အစိမ္း ဝတ္ရမွာမဝံ့မရဲ။ ဆရာအမည္ခံ ရမွာမဝံ့မရဲ။ ထုိမွ်အထိ ျမန္မာ့ ပညာေရးက နိမ့္က်ခဲ့ရသည္။
ထုိ႔အျပင္ ေက်ာင္းသံုးစာ အုပ္မ်ားမလံုေလာက္ျခင္း၊ အရည္အေသြးညံ့ျခင္း၊ ေက်ာင္းပရိေဘာ ဂမ်ားမျပည့္စံုျခင္း၊ ေက်ာင္းအ ေဆာက္အအံုမ်ားခ်ည့္နဲ႔ျခင္း၊ ေက်ာင္းသားဆရာအခ်ဳိးမမွ်ျခင္း၊ စသည္တို႔ေၾကာင့္လည္း ျမန္မာ့ ပညာေရးက ထုိးဆင္းခဲ့ရသည္။
လူငယ္မ်ားသည္ တစ္ပြဲတုိး စမ္းသပ္ခံဘဝျဖင့္ စနစ္၏သား ေကာင္မ်ားျဖစ္ခဲ့ရသည္။ ဘြဲ႕ရ လူငယ္မ်ားအား အလုပ္အကိုင္ ရရွိရန္ မဖန္တီးေပးႏိုင္ခဲ့ေပ။ အလုပ္တစ္ခုရဖို႔အေရး အိပ္မက္ဆိုးမ်ားမက္ခဲ့ရသည္။ ျမန္မာဘြဲ႕သည္ ဧည့္ခန္း၌ခ်ိတ္ဆြဲျပသရာ ဓာတ္ပံုတစ္ခုထက္မပို။ ထုိမွ် အထိ ျမန္မာ့ပညာေရးမွာနိမ့္က် ခဲ့ရသည္။
သို႔ေသာ္ ယခုအစိုးရတာဝန္ ယူၿပီးသည္မွစ၍ ပညာေရးျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲမႈမ်ားျပဳ၍လာသည္။ ဝန္ထမ္းဆရာမ်ားအား လုပ္ခလ စာတုိးေပးျခင္း၊ေက်ာင္းအေဆာက္အအံုမ်ား ျပဳျပင္တည္ေဆာက္ ေပးျခင္း၊ ျပ႒ာန္းစာအုပ္မ်ား လံုေလာက္စြာ ထုတ္ေပးျခင္း၊ ေက်ာင္းသား၊ ဆရာအခ်ဳိးညႇိေပး ျခင္း စသည္တို႔ကိုျပဳ၍လာခဲ့သည္။ ၎သည္ ျမန္မာ့ပညာေရးေလာ ကအတြက္ ေမွ်ာ္လင့္အားထားရာ မ်ားျဖစ္၏။ သို႔ေသာ္ ေခါက္႐ိုး က်ဳိးေနေသာ ျမန္မာ့ပညာေရး၌ ဆရာမ်ား၏လမ္းေဟာင္းကကန္႔ ၍ဆီးေနျပန္သည္။ ထုိဆရာမ်ား သည္ ကေလးမ်ား၏အေတြး၊ အေရးကိုလမ္းဖြင့္ေပးျခင္းမရွိဘဲ ယေန႔အခ်ိန္ထိ ၾကက္တူေရြးစာ အံနည္းျဖင့္အလြယ္သံုးေနၾကဆဲ ျဖစ္သည္။ ၎သည္လည္း ပညာ ေရး၏ က်ဆုံးမႈတစ္ရပ္ပင္ျဖစ္ သည္။
ထို႔အျပင္ သင္႐ိုးၫႊန္းတမ္း အခ်ဳိ႕မွာလည္း ေဟာင္းျမည့္ေန ဆဲျဖစ္သည္။ ဥပမာေျပာရလွ်င္ ကမၻာ့လူဦးေရသည္ ျမန္မာ့သင္ ႐ိုး၌ ယေန႔အခ်ိန္ထိ သန္း ၆၀၀၀ သာရွိေနေသးသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ သင္႐ိုးမ်ားကိုလည္း ေခတ္မီစြာ ျပဳျပင္ထားရန္လိုသည္။
အခ်ဳပ္အားျဖင့္ဆိုရလွ်င္ ျမန္မာ့ပညာေရးတုိးတက္ျမင့္မား လာေစရန္ ပညာရွင္မ်ားအား လြတ္လပ္စြာႀကံဆေတြးေတာခြင့္ ႏွင့္ စနစ္က်ေသာသုေတသနမ်ား ကိုအားေပးရန္လိုသည္။
ေက်ာင္းအေဆာက္အအံု မ်ားေကာင္းမြန္ေစရန္ ဆရာ၊ ဆရာမမ်ားအား လံုေလာက္သည့္လစာေငြမ်ားေပးရန္၊ ေက်ာင္းသား ဆရာအခ်ဳိးမွ်တမႈရွိရန္ႏွင့္ ဆရာမမ်ားအား အဆက္မျပတ္သင္တန္းမ်ားေပးေနရန္ စသည္ တို႔ကိုျပဳလုပ္ေပးမည္ ဆိုပါက ျမန္မာ့ပညာေရးသည္ လာမည့္ ဆယ္စုႏွစ္ႏွစ္ခုအေက်ာ္၌ ျပန္၍ ဦးေမာ့လာမည္ဟုယံုၾကည္ ေမွ်ာ္ လင့္မိပါသည္။။

                                                               by= ေနာ္ဇင္ထက္

ျမန္မာ့ပညာေရး အမွန္တရားနွင္ မေဝးေစခ်င္

တစ္ခုခုေတာ့ လဲြေနၿပီထင္ပါတယ္။ ဇြန္လ ၂၄ ရက္ထုတ္ ဒီမိုကေရစီတူေဒးသတင္းစာမွာ ပါ၀င္ တဲ့ ‘‘အေ၀းသင္တကၠသုိလ္တြင္ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္း ဘာသာရပ္မ်ားကို သင္ၾကားေပးႏုိင္ရန္ ေဆာင္ရြက္မည္’’ဆုိသည့္ သတင္းတစ္ပုဒ္ကုိ ဖတ္ရသျဖင့္ ယင္းသတင္းပါအေၾကာင္းအရာ ေၾကာင့္ ဤေဆာင္းပါးကုိ ေရးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ယင္းသတင္းပါအ ေၾကာင္းအရာတြင္ ရန္ကုန္အေ၀း သင္တကၠသုိလ္၏ တာ၀န္အရိွ ဆံုးပုဂိၢဳလ္တစ္ဦးက ‘‘အေ၀းသင္ ပညာေရးသည္ ႏုိင္ငံတကာႏွင့္ ယွဥ္ၾကည့္မယ္ဆုိလွ်င္ မဆိုး ေၾကာင္း၊ သူတုိ႔ႏွင့္ တန္းတူ သေဘာမ်ိဳးျဖစ္ေၾကာင္း၊ ႏႈိင္းယွဥ္ မည္ဆုိရင္ ႏိႈင္းယွဥ္လုိ႔ရသည့္အေနအထားတြင္ ရိွေၾကာင္း’’ ေျပာဆုိထားသည္ကို ဖတ္ရသျဖင့္လြန္စြာ အံ့အားသင့္မိပါသည္။
ႏုိင္ငံတကာႏွင့္ ႏႈိင္းယွဥ္လုိ႔ ရတယ္ဟု ဆုိထားျခင္းမွာ အေ၀း သင္ပညာေရး၏ သင္႐ုိးၫႊန္း တမ္းမ်ားကို ဆုိလုိတာလား၊ အေ၀းသင္ပညာေရးမွ ထြက္ေပၚ လာေသာ ဘဲြ႕ရေက်ာင္းသားမ်ား ၏ အရည္အေသြးကုိ ဆုိလုိတာ လား၊ ဒါမွမဟုတ္ ဘဲြ႕ႏွင္းသဘင္ ခန္းမမွ ႏွစ္စဥ္ပံုမွန္ထြက္ေပၚလာ သည့္ ေျမာက္ျမားစြာေသာ ဘဲြ႕ရ ေက်ာင္းသားမ်ား၏ အေရအ တြက္ကုိ ဆိုလိုတာလားဆိုတာ ေတာ့ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းမသိရ ပါ။ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ လက္ရိွပညာ ေရးစနစ္ကိုၾကည့္လွ်င္ ႏုိင္ငံတ ကာကို ႏႈိင္းယွဥ္ဖို႔ေ၀းစြ အာဆီယံႏုိင္ငံမ်ားအတြင္းပင္ အလယ္ အလတ္ အဆင့္မေရာက္ေသး သည္ကုိ အေထြအထူးေျပာစရာ  လုိမည္မထင္ပါ။ ပညာေရး အသုိင္းအ၀န္းမွ ဆရာ၊ ဆရာမမ်ား၊ ေက်ာင္းသူ၊ေက်ာင္းသားမ်ားႏွင့္ ဘဲြ႕ရပညာတတ္ပုဂၢိဳလ္မ်ားအားလံုးသိရိွလက္ခံထားၿပီး ျဖစ္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း ျမန္မာႏုိင္ငံကုိ ၀ိဇၨာ၊ သိပံၸဘာသာရပ္မ်ားအတြက္ လာေရာက္ပညာေတာ္သင္ယူၾကေသာ ႏုိင္ငံျခားသားဟူ၍ မရိွပါ။ ျမန္မာႏုိင္ငံကပဲ ႏုိင္ငံတကာသို႔ ပညာေတာ္သင္မ်ားထြက္သြားမစဲ တသဲသဲ ျဖစ္ေနသည္မွာ လက္ရိွျမန္မာ့ပညာ ေရးအဆင့္အတန္းကို သက္ေသ ခံေနသည္မဟုတ္ပါလား။ ျမန္မာ စာႏွင့္ ဗုဒၶဘာသာစာေပမ်ားအ တြက္ ျမန္မာႏုိင္ငံကုိ လာေရာက္ ပညာသင္ယူၾကေသာ ႏုိင္ငံျခား သားမ်ားေတာ့ရိွၾကပါသည္။
ျမန္မာ့ပညာေရးအဆင့္ အတန္းကုိၾကည့္လွ်င္ ဘာသာရပ္ ဆုိုင္ရာ သင္႐ိုးၫႊန္းတမ္းမ်ားက ေတာ့ ယခင္စစ္အစိုးရလက္ထက္ ကတည္းကပင္ ႏုိင္ငံတကာအ ဆင့္မီသည္ဟုေျပာရပါမည္။ သို႔ ေသာ္လည္း ပညာေရးစနစ္ကုိ အဓိက စီမံခန္႔ခဲြသူမ်ားႏွင့္ လက္ေတြ႔ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ ေဆာင္ရြက္သူမ်ား၏ အားနည္း ခ်က္မ်ားေၾကာင့္ အရည္အခ်င္း ျပည့္မီေသာ ႏုိင္ငံတကာစံခ်ိန္မီ ဘဲြ႕ရေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူ မ်ားႏွင့္ အဖိုးတန္လူ႔စြမ္းအား အရင္းအျမစ္မ်ား လြန္စြာရွားပါး ခဲ့ရပါသည္။ ပညာေရးစနစ္တစ္  ခုမည္မွ် ေကာင္းမြန္သည္ကုိ ေျပာဆုိႏိုင္ရန္ အဓိကအေျခခံအခ်က္မ်ားစြာ ရိွပါသည္။ အေရးႀကီးေသာ အခ်က္မ်ားမွ အခ်ိဳ႕ကုိေျပာဆုိရလွ်င္  (က) မွန္ကန္ေသာ ပညာေရးစီမံခန္႔ခဲြမႈစနစ္၊ (ခ)စစ္မွန္ေသာ ပညာရွင္မ်ား၏ဦးေဆာင္မႈႏွင့္ မွန္ကန္ေသာ ဆံုးျဖတ္ႏုိင္မႈစြမ္းအား၊ (ဂ) ပညာရပ္ဆုိင္ရာ သင္႐ုိးၫႊန္းတမ္းမ်ား၊ (ဃ) ပညာေရးစနစ္ကုိ လက္ေတြ႕အေကာင္အထည္ေဖာ္ၾကရမည့္ ဆရာ၊ ဆရာမမ်ား၏အရည္အ ေသြးျပည့္၀မႈႏွင့္ အရည္အေသြးကုိ အျပည့္အ၀အသံုးခ်ႏုိင္မႈ၊ (င) ပညာေရးဆုိင္ရာဘတ္ဂ်က္ သံုးစြဲႏုိင္မႈ၊ (စ) ပညာေရးႏွင့္ ဆက္ႏႊယ္ေသာ လက္ေတြ႕အသံုးခ်သုေတသနဖြံ႕ၿဖိဳးမႈ၊ (ဆ) အရည္အေသြးအာမခံႏုိင္မႈ (Quality Assurance)၊ (ဇ) စက္မႈလက္မႈ က႑မ်ား၊ သိပံၸႏွင့္ နည္းပညာ က႑မ်ားႏွင့္ စီးပြားေရးဆုိင္ရာက႑မ်ားစသည့္ ႏုိင္ငံ့ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး က႑မ်ားကုိ ပညာေရးမွ နည္းပညာ အေထာက္အပံ့ေပးစြမ္းႏုိင္မႈစသည့္ အထက္ပါ အေျခခံအခ်က္မ်ား ေကာင္းမြန္ေနၿပီဆုိလွ်င္ ယင္းပညာေရးစနစ္သည္စံခ်ိန္မီပညာေရးစနစ္၊ ႏုိင္ငံတကာအဆင့္မီပညာေရးစနစ္ဟုဆုိႏုိင္ေပမည္။ ႏုိင္ငံတကာႏွင့္ တန္းတူညီေသာ ပညာရပ္ဆုိင္ရာ သင္႐ုိးၫႊန္းတမ္းမ်ားရိွ႐ံုျဖင့္ ႏုိင္ငံ တကာအဆင့္မီပညာေရးစနစ္ဟု ေျပာလွ်င္ျဖင့္ လူရယ္စရာပင္ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။
ပညာေရးစနစ္ေကာင္းမြန္ ေစရန္ မူ၀ါဒမ်ားကုိ မည္သုိ႔ပင္ ခ်မွတ္ေစကာမူ လက္ေတြ႕အ ေကာင္အထည္ ေဖာ္ႏုိင္မႈအား နည္းေနလွ်င္ ေအင္ျမင္ႏုိင္မည္ မဟုတ္ေပ။ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ လက္ ရိွပညာေရးစနစ္သည္ ၁၉၇၃ ခုႏွစ္ ပညာေရးဥပေဒမ်ားကုိ အ ေျခခံထားေသာ ပညာေရးစနစ္ ျဖစ္သည္။ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ေနာက္ ပုိင္း စစ္အစုိးရတက္လာၿပီး ေနာက္ ၁၉၇၃ ခုႏွစ္ ပညာေရး ဥပေဒမ်ားကုိ ျပင္ဆင္မႊမ္းမံခဲ့ ေသာ္လည္း စီမံခန္႔ခဲြမႈႏွင့္ လက္ ေတြ႕အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏုိင္မႈ အားနည္းေသာေၾကာင့္ ေအာင္ ျမင္မႈမရရိွခဲ့ေပ။ ပညာေရးတြင္ ပညာရွင္မ်ား၏ လြတ္လပ္စြာ စီမံ ေဆာင္ရြက္ခြင့္မရိွျခင္း၊ ပက တိအေျခအေနမွန္ႏွင့္ လိုက္ေလ်ာညီေထြမရိွျခင္းႏွင့္ ဗဟုိခ်ဳပ္ကုိင္မႈ လြန္ကဲျခင္းတုိ႔သည္ ပညာေရးဖြံ႕ ၿဖဳးတုိးတက္ေရးအတြက္ အဓိက အတားအဆီးမ်ားျဖစ္ခဲ့သည္။ ဗဟုိခ်ဳပ္ကုိင္မႈစနစ္တြင္ ပညာ ေရးကုိ အဓိကဦးေဆာင္သူသည္ ပညာေရးကုိနားလည္တတ္ကြၽမ္း သူ မဟုတ္ပါက ယင္းပညာေရး အဆင့္အတန္းသည္ ေအာက္ဆံုး အထိ က်ဆင္းသြားမည္မွာ မလြဲ ဧကန္ျဖစ္သည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ လက္ရိွတကၠ သုိလ္ပညာေရးကုိ ၾကည့္လွ်င္ သင္ၾကားေရးႏွင့္ သုေတသနပုိင္း ဆုိင္ရာမ်ားတြင္ အားနည္းခ်က္ လြန္စြာႀကီးမားလ်က္ ရိွဆဲပင္ ျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံရိွ တကၠ သုိလ္၊ ဒီဂရီေကာလိပ္ႏွင့္ ေကာ လိပ္စုစုေပါင္း ၁၆၈ ခုအနက္ အခ်ိဳ႕၀န္ႀကီးဌာနမ်ားေအာက္ရိွ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းတကၠ သုိလ္ေကာလိပ္အနည္းငယ္မွလြဲ ၍ က်န္တကၠသုိလ္ေကာလိပ္ အမ်ားစုတြင္ သင္ေထာက္ကူဆုိင္ ရာပစၥည္းမ်ားမျပည့္စံုျခင္း၊ ကြၽမ္း က်င္ေသာ အရည္အေသြးျမင့္ ဆရာ၊ ဆရာမမ်ား နည္းပါးေန ျခင္းတုိ႔က ပညာေရးအတြက္ အဓိကအေရးတႀကီးလိုအပ္ခ်က္မ်ားပင္ျဖစ္သည္။
  ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ေနာက္ပုိင္း ဘဲြ႕ရလူငယ္အေျမာက္အျမား ထြက္ေပၚလာခဲ့ေသာ္လည္း အ ရည္အေသြးႏွင့္ အဆင့္အတန္း အာမခံႏုိင္မႈ (Quality Assuance) မရိွျခင္းက ဘဲြ႕ရလူငယ္မ်ားအ တြက္ အနာဂတ္ကုိ မေရမရာျဖစ္ ေစခဲ့ပါသည္။ လက္ရိွအေ၀းသင္ တကၠသုိလ္မဆုိထားႏွင့္၊ က်န္ တကၠသုိလ္ဒီဂရီေကာလိပ္မ်ား သည္ပင္လွ်င္ ႏုိင္ငံတကာႏွင့္ ရင္ေပါင္တန္းႏုိင္သည့္ အေျခအ ေနေရာက္ေအာင္ ႏွစ္အေတာ္အ တန္ေလွ်ာက္လွမ္းရဦးမည္ျဖစ္ သည္။
 လက္ရိွ အေ၀းသင္တကၠ သုိလ္ေက်ာင္းသားမ်ားသည္ ဆရာ၊ ဆရာမမ်ားႏွင့္ ထိေတြ႕ သင္ ယူမႈအလြန္နည္းပါးျခင္း၊ ၎တုိ႔ကုိယ္တုိင္ အေ၀းသင္ပညာ ေရးကုိ ယံုၾကည္မႈမရိွျခင္း၊ ဘဲြ႕ တစ္ခုရရိွေရးအတြက္ က်ဴရွင္ကိုသာအဓိကအားထားေနၾက ရ ျခင္း၊ ႐ုပ္ျမင္သံၾကားသင္ခန္းစာ ပုိ႔ခ်ခ်က္မ်ားကုိ ၾကည့္႐ႈသင္ယူမႈ မရိွသေလာက္နည္းပါးျခင္း၊ ဗီစီ ဒီသင္ခန္းစာပုိ႔ခ်ခ်က္မွတစ္ဆင့္ ေလ့လာသင္ယူမႈနည္းပါးေန ေသးျခင္း၊ အေ၀းသင္စာစဥ္ (Assignments) မ်ားကုိ ကုိယ္ တုိင္ေျဖဆုိမႈနည္းပါးၿပီး အသင့္ ေျဖဆုိၿပီးသား စာစဥ္အေျဖစံုမ်ား မွ ၀ယ္ယူကူးခ်ျခင္းႏွင့္ တစ္ပြဲထိုး အလြတ္က်က္စနစ္ကို သံုးၿပီး စာ ေမးပြဲေျဖဆိုေနၾကျခင္းတုိ႔သည္ ယေန႔အေ၀းသင္ေက်ာင္းသား မ်ား၏ ဘဲြ႕တစ္ခုရရိွေရးအတြက္ လက္ေတြ႕ျပဳမူေဆာင္ရြက္ေနပံု မ်ားပင္ျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္ အ ေ၀းသင္တကၠသုိလ္သည္ သင္ ၾကားေရးႏွင့္ လက္ေတြ႕ဘာသာ ရပ္မ်ားအတြက္ ကုိယ္ပုိင္ဆရာ၊ ဆရာမမ်ားမရိွဘဲ အျခားတကၠ သိုလ္မ်ားမွ ဆရာ၊ ဆရာမမ်ား ၏ အကူအညီကို ယူေနၾကရျခင္း က အေ၀းသင္တကၠသုိလ္၏ အား နည္းခ်က္ျဖစ္သည္။ ဤအေျခအ ေနတြင္ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္း ဘာသာရပ္မ်ားကိုပါ သင္ၾကားဦး မည္ဆုိလွ်င္ေတာ့ ဟုတ္ပါ့မလား ဟုပင္ ေမးခြန္းထုတ္စရာျဖစ္ေနပါ သည္။
 အေဆာက္အအံု တစ္ခု ေဆာက္မည္ဆုိလွ်င္ အေျခခံ အုတ္ျမစ္ခုိင္မာဖို႔ေတာ့ လိုပါမည္။ သုိ႔မဟုတ္ပါက အေဆာက္အအံုတစ္ခုလံုးၿပိဳက်ပ်က္စီးလိမ့္မည္ျဖစ္သည္။ ပညာေရးစနစ္ေကာင္း တစ္ခုတည္ေဆာက္မည္ ဆုိလွ်င္လည္း ထုိနည္းတူစြာပင္ျဖစ္သည္။
  ေအာက္ေျခအထိ ဆင္းၿပီး ပကတိအေျခအေနအမွန္ ကို ဦးစြာျမင္ေအာင္ ၾကည့္ရပါမည္။ ထုိသုိ႔မဟုတ္ဘဲ ပညာေရး ႏွီးေႏွာဖလွယ္ပဲြမ်ားႏွင့္ အလုပ္႐ံု ေဆြးေႏြးပြဲမ်ား က်င္းပျပဳလုပ္ ျခင္း၊ မူ၀ါဒမ်ားခ်မွတ္ျခင္း၊ ဥပ ေဒမ်ားေရးဆဲြျခင္းစသည္တုိ႔ကုိ ျပဳလုပ္ေန႐ံုမွ်ျဖင့္ ျမန္မာ့ပညာ ေရးအဆင့္အတန္း ျမင့္မားလာ ႏုိင္မည္မဟုတ္ေပ။
ႏုိင္ငံေတာ္အႀကီးအကဲမ်ား၊ ဌာနဆုိင္ရာ အႀကီးအကဲမ်ား အေနျဖင့္ ေအာက္ေျခအထိ ဆင္း သည္ဆုိရာတြင္လည္း အဓိပၸာယ္ ရိွရန္လိုအပ္ပါသည္။ ယေန႔ဌာနဆုိင္ရာ အေတာ္မ်ားမ်ားသည္ အထက္လူႀကီးမ်ားကုိ အလြန္ ေၾကာက္ရြံ႕တတ္ၾကေသာ ေၾကာင့္ အမွန္တရားကုိ မႁခြင္းမ ခ်န္ရဲရဲ၀့ံ၀ံ့တင္ျပရဲေသာ စိတ္ ဓာတ္မ်ား ေပ်ာက္ဆံုးလ်က္ရိွ သည္။ အထက္မွ လူႀကီးလာစစ္ မည္ဟု ႀကိဳသိထားလွ်င္ လူႀကီး စိတ္ေက်နပ္ေအာင္ ႀကိဳတင္ ျပင္ဆင္ထားတတ္သည့္ အေလ့ အထမ်ားထြန္းကားဆဲပင္ျဖစ္ သည္။ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္သည္ဆုိ ရာ၀ယ္ အရိွကို အရိွအတုိင္း၊ အမွန္ကုိ အမွန္အတုိင္းတင္ျပ မည့္အခ်က္အလက္စာရင္း ဇ ယားမ်ားကုိ မဆိုလိုပါ။ ပကတိ အေျခအေနအမွန္ကုိ ေျပာင္းလဲ ထားျခင္းမ်ား၊ အမွားကုိ ဖံုးကြယ္ ထားျခင္းမ်ား၊ လူႀကီးႏွင့္ အဆင္ မေျပႏုိင္သည္ဟု ယူဆရသည့္ လူပုဂၢိဳလ္မ်ားကို ရွင္းထုတ္ဖယ္ ရွားထားျခင္းမ်ား၊ လူႀကီးႏွင့္ ဆက္ဆံေရးအဆင္ေျပမည့္သူ မ်ားကုိ စုစည္းႀကိဳဆိုျခင္းမ်ား စသည္တုိ႔ကုိ ဆုိလုိပါသည္။ ထို႔ အျပင္အေရးႀကီးသည္မွာ ဗုိလ္ ခ်ဳပ္လူထြက္မ်ားထက္ အမွန္တ ကယ္တတ္ကြၽမ္းေသာ ပညာရွင္ မ်ားကို ေနရာေပးၿပီး တကၠသုိလ္ ေကာလိပ္မ်ားကုိ လြတ္လပ္စြာ စီမံလုပ္ကုိင္ခြင့္ျပဳရန္ျဖစ္သည္။ ဗဟုိကသာ ခ်ဳပ္ကုိင္မည္ဆုိလွ်င္ ျမန္မာ့ပညာေရး အနာဂတ္ မ ေကာင္းႏုိင္ပါ။
ႏုိင္ငံေတာ္အႀကီးအကဲမ်ား မွအစ အထက္ဟုေခၚအပ္ေသာ လူႀကီးမင္းအားလံုးသည္ ပကတိ အမွန္တရားကုိ သိလုိလွ်င္ မလုိ အပ္ဘဲ ႀကိဳတင္အေၾကာင္းမၾကား ဘဲႏွင့္ ေရွာင္တခင္၀င္ေရာက္ စစ္ေဆးျခင္းမ်ားကုိ မၾကာခဏ ျပဳလုပ္ပါဟု ေလးစားစြာ အႀကံ ျပဳလုိပါသည္။ ႀကိဳတင္အေၾကာင္းၾကားလွ်င္ျဖင့္ အမွန္တရားကုိ ဖံုးကြယ္တင္ျပျခင္းမ်ားရိွလာႏုိင္သည့္အျပင္ လူႀကီးစိတ္ေက်နပ္မႈရရိွေစေရးအတြက္ မည္မွ်ပင္ ဌာနဆုိင္ရာေငြေၾကး၊ အသံုးစရိတ္မျပည့္စံုေစကာမူ လူႀကီးမင္းတုိ႔အား ဧည့္၀တ္ေက်ပြန္စြာ တခမ္းတနား ႀကိဳဆုိၾကမည္သာျဖစ္ သည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ႏွစ္စဥ္ဌာနဆုိင္ရာလူႀကီးမင္းမ်ားဧည့္ခံစရိတ္သည္ က်ပ္သန္းေပါင္းမ်ားစြာရိွပါသည္။ ယင္းေငြမ်ားျဖင့္ စာသင္ေက်ာင္းမ်ား၊ ေဆး႐ံုေဆးေပးခန္းမ်ား၊ လမ္းတံတားမ်ားတည္ေဆာက္လွ်င္ ႏုိင္ငံေတာ္အတြက္မ်ားစြာ အက်ိဳးရိွမည္ျဖစ္ သည္။
မည္သုိ႔ပင္ဆုိေစ၊ တာ၀န္ရိွ သူအသီးသီးသည္ ေအာက္ေျခအ ထိ မျဖစ္မေနဆင္းၾကည့္ရန္ လုိ အပ္ေပသည္။ သုိ႔မွသာ ပကတိ အေျခအေနမွန္ကုိ ျမင္ႏုိင္ၿပီး လက္ေတြ႕က်သည့္ စီမံေဆာင္ ရြက္မႈမ်ားျပဳလုပ္ႏုိင္မည္။ သုိ႔မ ဟုတ္ပါက ေအာက္ေျခမွ တင္ျပ ခ်က္မ်ားကုိ စားပဲြေပၚတြင္သာ ထုိင္ဖတ္ေနမည္ဆုိပါက ပကတိ အမွန္တရားႏွင့္ ေ၀းေနဦးမည္ ျဖစ္သည္။ ထို႔ျပင္ အထက္လူႀကီး ကို ေၾကာက္ရြံ႕သည့္အေလ့အထ မရိွေစေရးအတြက္ မိမိ၏ လက္ ေအာက္၀န္ထမ္းမ်ားကုိ ၿခိမ္း ေျခာက္ဆူပူေျပာဆုိျခင္းထက္ အျပဳသေဘာေဆာင္သည့္ ပ့ဲျပင္ ဆံုးမေျပာဆုိျခင္းက အႀကီးအကဲ နာယကဂုဏ္ႏွင့္ ညီၫြတ္ေပ မည္။
 အျပန္အလွန္ ႐ုိေသေလး စားသည့္ အမူအက်င့္မ်ား မထြန္း ကားဘဲ ေၾကာက္ရြံ႕တတ္သည့္ အေလ့အထမ်ားျဖစ္ထြန္းေနသ ေရြ႕အမွန္တရားႏွင့္ ေ၀းေနဦး မည္ျဖစ္သည္။ ႐ုိေသေလးစား ျခင္းႏွင့္ ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္းသည္ မတူပါ။ ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္းသည္ အာဏာရွင္၏ စ႐ုိက္လကၡဏာ ျဖစ္သည္။ အာဏာရွင္ယဥ္ေက်း မႈမေပ်ာက္သမွ် ကာလပတ္လံုး မည္သည့္က႑အတြက္ မည္ သည့္မူ၀ါဒမ်ား ခ်မွတ္ေဆာင္ ရြက္ေစကာမူ မည္သုိ႔မွ် ေအာင္ ျမင္ႏုိင္မည္မဟုတ္ေပ။
ထို႔ေၾကာင့္ ျမန္မာ့ပညာေရး အဆင့္အတန္းကုိ စိတ္ရင္းအမွန္ ျဖင့္ တုိးတက္ေစခ်င္လွ်င္ အ ထက္ေအာက္အျပန္အလွန္ေလး စားျခင္း၊ အျပန္အလွန္နား ေထာင္တတ္ျခင္း၊ ေအာက္ေျခ အထိ ဆင္းၿပီး ပကတိအေျခအေန မွန္ကုိ ျမင္ေအာင္ ၾကည့္တတ္ ျခင္း၊ ေအာက္ေျခမွ အထက္သို႔ မွန္မွန္ကန္ကန္ တင္ျပရဲျခင္း စသည့္ ယဥ္ေက်းမႈျဖစ္ထြန္းရန္ မျဖစ္မေန လိုအပ္ပါေၾကာင္း ေစတနာအမွန္ျဖင့္ ေရးသားလုိက္ရပါသည္။

                                                                  By--ေမာင္ခ်ိဳ

အစြယ္နဲ့အေကာင္လား အဆိပ္နဲ ့အေကာင္လား

(တစ္)
ဗက္ဂ်ီးေတးရီးယန္းစ္ပဲြေတာ္တဲ့ခင္ဗ်။ ခင္ဗ်ားတို႔ သိပါတယ္။ အဂၤလိပ္လိုေရးရင္ Vegetarians ဆုိတာေပါ့။ ဗက္ဂ်ီးေတဘယ္လ္ (vegetable) ဆုိတဲ့ စကားကေန လာတာ။ ျမန္မာလို ဘာသာျပန္လိုက္ေတာ့ သက္သတ္လြတ္စားသူမ်ားေပါ့။ သူတစ္ပါးအသက္ မစားသူမ်ားေပါ့။ မဟုတ္ဘူးလား။လူ႔ေလာကထဲမွာ အဲသည့္စကားလံုးအေတာ္ကေလးေခတ္စားပါတယ္။

တခ်ိဳ႕တခ်ိဳ႕ေသာ လူေတြ ကကုန္းသတၱ၀ါ မစားဘူးလို႔ဆုိၿပီး က်င့္ႀကံတာကို ေတြ႕ဖူးပါတယ္။ ၀က္၊ ၾကက္၊ အမဲ၊ ဘဲ၊ အဲ .. ဘဲဥ၊ ၾကက္ဥကအစ မစားတာပါတဲ့ ခင္ဗ်။ တခ်ိဳ႕ကက်ေတာ့ သား ႀကီး၊ ငါးႀကီး မစားဘူးဆိုတဲ့ သူ ေတြ။ တစ္နည္းေျပာရရင္ ကိုယ္ ၀န္ေဆာင္ၿပီး ႏို႔တုိက္ေမြးရတဲ့ သတၱ၀ါကို မစားတာတဲ့ခင္ဗ်။ အ မဲသားေပါ့။ ၀က္သားေပါ့။ ဆိတ္ သားေပါ့။ ဆတ္သားေပါ့။ ေခ်သားေပါ့။ တခ်ိဳ႕ကက်ေတာ့ သက္သတ္လြတ္တဲ့။ သူတစ္ပါး အ သက္ပါရင္ ဘဇာကိုမွ မစားတာ။ ေျပာရရင္ ငံျပာရည္ကိုေတာင္မွ အသက္နဲ႔ နည္းနည္းကေလး ၿငိ စြန္းေနတာမို႔ ဆားကိုသာ စားၾက ပါေလသတဲ့။ ထား။ အေသးစိတ္ ေတြကို ေဘးခ်ိတ္ထားလိုက္ၾက ရေအာင္။
အၾကမ္းေျပာရရင္ ဗက္ဂ်ီး ေတးရီးယန္းစ္ (Vegetarians) ပဲေပါ့။ သက္သတ္လြတ္ စားတဲ့ သူေတြ ရပ္ထဲရြာထဲမွာ ရိွတတ္ ၾကပါတယ္။
အခု အရပ္ထဲက သူတစ္ပါး အသားမစားသူေတြဟာ စံုနံ႔သာ ၿမိဳင္ေတာထဲက အသီးအရြက္ပဲ စားတဲ့ တိရစၧာန္ေလးေတြနဲ႔ ခ်ိတ္ ဆက္မိၾကသတဲ့ဗ်။ မူလအစ ပထမစၿပီး ခ်ိတ္မိတာက ယုန္က ေလးတစ္ေကာင္ပါ။
(ႏွစ္)
တိရစၧာန္ခ်စ္တတ္သူ လူ တစ္ေယာက္က ၿမိဳ႕ကိုသြားရင္းနဲ႔ ေစ်းေထာင့္မွာ ေရာင္းေနတဲ့ ယုန္ သည္ကေလးဆီကေန ယုန္က ေလးတစ္ေကာင္ကို ေလွာင္အိမ္ ေလးနဲ႔တကြ ၀ယ္ခဲ့သဗ်။ ရြာ ေရာက္ေတာ့ ပထမပိုင္း နည္း နည္းကေလး စိမ္းတိမ္းတိမ္းရွိတာ နဲ႔ သည္လိုပဲ ေလွာင္အိမ္ကေလး နဲ႔ ထားတာေပါ့။ ေနာက္မွ ယုန္က ေလးက လိမၼာတာနဲ႔ အိမ္ထဲမွာ လႊတ္ၿပီး ထားလိုက္တာ။ ယုန္က ေလးကလည္း ထြက္မေျပးပါဘူး။ ဟိုနားလႈပ္လႈပ္၊ သည္နားလႈပ္ လႈပ္။ ကန္စြန္းရြက္ကေလးစား လိုက္၊ မုန္လာဥေလးစားလိုက္။ ေနာက္ေတာ့ တိရစၧာန္ခ်စ္သူလူ သား ဘယ္လိုမွ မေနႏိုင္ေတာ့ပါ ဘူး။ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေနပါ ေစေတာ့ဆိုၿပီး စိတ္ေပါက္လာ ခဲ့ကာ မလွမ္းမကမ္းမွာရွိတဲ့ စံုနံ႔ သာၿမိဳင္ေတာႀကီးထဲ သြားလႊတ္ ေပးခဲ့လိုက္တာပါ။
‘‘ပ်င္းရင္ မၾကာမၾကာ လာ လည္လွည့္’’
အဲသည့္လိုလည္း ဖိတ္မႏၲ က ျပဳခဲ့ေသးတာပါ။ ယုန္ကေလး ကလည္း ဟုတ္ကဲ့တဲ့။ လူစကား တတ္သြားခဲ့ၿပီကိုး။
အဲဒါဟာ စံုန႔ံသာၿမိဳင္ေတာ ႀကီးထဲက ဗက္ဂ်ီးေတးရီးယန္းစ္ ပဲြေတာ္ရဲ႕အစပါပဲ စာ႐ႈသူ။
(သံုး)
လာလည္လွည့္လို႔ ဖိတ္မႏၲ ကျပဳခဲ့တဲ့အတိုင္း တစ္ခါတစ္ခါ ကေန မၾကာမၾကာလို႔ ဆိုရေလာက္တဲ့အထိ ေရာက္ေရာက္လာခဲ့သူက ယုန္ကေလးပါ။ ဘယ္တစ္ေကာင္တည္း ဟုတ္မလဲ။ အေဖာ္ေတြပါ ပါလာၾကတာေပါ့။ သိုးကေလးေတြ၊ ဆတ္ကေလးေတြ၊ ဂ်ီကေလးေတြ၊ သမင္ကေလးေတြ။နည္းနည္းအေကာင္ႀကီးတဲ့ ကြၽဲတို႔၊ ႏြားတို႔၊ ဆင္တို႔ကေတာ့ ခရီးလွမ္းလို႔တဲ့ လိုက္မလာၾကဘူး။
လူသားက ဧည့္၀တ္ေက်ရွာ ပါတယ္။ စပါး၊ ေျပာင္း၊ ႏွမ္း၊ ပဲ၊ ျမက္မရွိ ရွိတာနဲ႔ တည္ခင္းဧည့္ခံ တာပါ။ ၿပီးေတာ့ သူတစ္ပါး အ သားမစားတဲ့ တိရစၧာန္ေလးေတြ ကို ခ်စ္လည္းခ်စ္ သနားလည္း သနားေပါ့။
‘‘သူတစ္ပါးအသား မစားတဲ့ တိရစၧာန္မ်ားဆိုၿပီး အဖဲြ႕တစ္ဖဲြ႕  စံုနံ႔သာၿမိဳင္မွာ ဖဲြ႕ပါလား။ သက္ သတ္လြတ္စားတဲ့ လူေတြက လို အပ္သမွ် ၀ိုင္းကူမွာေပါ့’’
အဲသည္မွာ ယုန္ကစလို႔ သူ႔ လိုသတၱ၀ါေလးေတြ အကုန္လံုး ၀ုန္းဆုိ မ်က္လံုးကေလးေတြ ၀င္း လက္သြားၾကတာပါ။
‘‘ေသာက္ဖုိ႔ ေရကန္တူးေပး မယ္။  ေကာက္ပဲသီးႏွံလိုရင္ ေကာက္ပဲသီးႏွံ ေထာက္ပံ့ေပး မယ္’’
အတိုင္းထက္အလြန္ တံခြန္ နဲ႔ ကုကၠားေပပ။ စံုနံ႔သာၿမိဳင္မွာ သူတစ္ပါးအသက္မစားသူမ်ား အဖဲြ႕ ဖဲြ႕မယ္။ သက္သတ္လြတ္ ပဲြေတာ္ႀကီးကိုလည္း က်င္းပမယ္။ တစ္ခါတည္း ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ် လိုက္ၾကတာပါ။
‘‘ေဒါင္းမကေလးကိုပဲ ေခါင္း ေဆာင္ခိုင္းရမေပါ့ဗ်ာ’’ တဲ့။
 ဒရယ္ႀကီးတစ္ေကာင္က ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်လိုက္တာပါ။
(ေလး)
စံုနံ႔သာၿမိဳင္ရဲ႕ ထံုးစံအတိုင္း ေပါ့ခင္ဗ်ာ။ ေခၚအညိႇမွာ အေဖာ္ အသိအျဖစ္နဲ႔ ကြၽႏု္ပ္ဆရာႀကီး ဂ်က္ ပါ၀င္လာရျပန္တာပါ။ ေတာရဲ႕ဦးေသွ်ာင္ ေျမေခြးေမာင္က လွမ္းေခၚခဲ့တာကိုး။
‘‘သူတစ္ပါးအသက္ မစား တဲ့ တိရစၧာန္မ်ားဆိုၿပီး အဖဲြ႕ဖဲြ႕ မယ္။ အဲသည့္ တိရစၧာန္ကေလး ေတြက ပဲြေတာ္တစ္ခုလည္း က်င္းပဦးမယ္။ လူေတြက ၀ိုင္းကူ ညီမယ္ဆိုေတာ့ကာ ေတာဟာ စည္းလံုးမႈ ပ်က္မွာေပါ့ ဆရာႀကီးဂ်က္ရဲ႕’’
‘‘အဲသည္အထဲမွာ အေဆြ တို႔ထဲက အေကာင္ဆင္ႀကီးပါေန တယ္ မဟုတ္လား’’
‘‘ဆင္တစ္ေကာင္တည္းနဲ႔ ဘယ့္ႏွာအလုပ္ျဖစ္မွာတံုး ဂ်က္ ဆရာရဲ႕။ သူတို႔အဖဲြ႕ထဲမွာေရာ၊ သူတို႔လုပ္မယ့္ ပဲြမွာေရာ တိရစၧာန္ အစုအစုကေလးကိုယ္စီကေန တစ္ေကာင္စ ႏွစ္ေကာင္စ အခ်ိဳး က်ပါမွ ၾကည့္လို႔လွမွာေပါ့။ သူ တို႔ကို က်ဳပ္မတားဘူးေနာ္။ လုပ္။ အႏို႔ေသာ္  ေတာရဲ႕ေရွ႕ေရးအ တြက္ က်န္တဲ့အေကာင္ေတြကို လည္း အခ်ိဳးက်ေတာ့ ထည့္ၿပီး လုပ္ေပါ့။ ဟုတ္ဘူးလား’’
ထံုးစံအတိုင္းပါပဲ။ တိရစၧာန္ ေခါင္းေဆာင္ကို ဂ်က္က ဘယ့္ ႏွာလုပ္ နားခ်လို႔ ရပါ့မလဲ။ အ စြယ္နဲ႔ အဆိပ္နဲ႔ ဥစၥာ။
  ေျမေခြးအစုထဲကလည္း နည္းနည္းထည့္တဲ့။ ျခေသၤ့အစု ထဲကလည္း နည္းနည္းထည့္တဲ့။ က်ားအစုထဲကလည္း နည္းနည္း ထည့္တဲ့။ ၀ံပုေလြအစုထဲကလည္း နည္းနည္းထည့္တဲ့။ မိေက်ာင္းအစုထဲကလည္း နည္းနည္းထည့္တဲ့။ အသားမစားတဲ့ သတၱ၀ါကေလးေတြ ေခါင္းညိတ္လိုက္ၾကရရွာေလသဗ်။ ေဒါင္းမကေလးဘယ္လိုလုပ္ မ်က္ႏွာေကာင္းႏိုင္ပါေတာ့မလဲ။
(ငါး)
ဗက္ဂ်ီးေတးရီးယန္းစ္အဖဲြ႕ ႀကီး စံုနံ႔သာၿမိဳင္မွာ စတင္ဖဲြ႕စည္း တဲ့ အထိမ္းအမွတ္နဲ႔အတူ ဗက္ဂ်ီး ေတးရီးယန္းစ္ပဲြေတာ္ႀကီးကို လည္းၿခိမ့္ၿခိမ့္သဲသဲကို က်င္းပခဲ့တာပါ။ အရပ္ရပ္အရြာရြာက လူေတြလည္းလာၾကသေပါ့။ ငွက္ေပ်ာသီး၊ ပန္းသီး၊ လိေမၼာ္သီး၊ ဒူးရင္းသီး၊ ၾသဇာသီး၊ စေတာ္ဘယ္ရီ၊ သရက္သီး၊ ေျပာင္း၊ လူး၊ ဆတ္၊ စပါး အကုန္အ၀စားပါပဲ။
စံုနံ႔သာၿမိဳင္ သက္သတ္လြတ္ တိရစၧာန္ကေလးမ်ားဗဟိုေကာ္မ တီက စင္ေပၚမွာ တန္းစီရပ္လို႔။ ဓာတ္ပံုအ႐ိုက္ခံေနၾကတာ။
ျခေသၤ့ရယ္၊ က်ားရယ္၊ က်ားသစ္ရယ္၊ ေျမေခြးရယ္၊ ၀ံပုေလြရယ္၊ ဆင္ရယ္၊ ေဒါင္းရယ္၊ သိုးရယ္၊  သမင္ရယ္၊  ယုန္ရယ္။ တိရစၧာန္အုပ္စုအစံု အခ်ိဳးက် ကိုယ္စားျပဳၿပီး ပါ၀င္ထားၾကတာ။
အဲသည့္ပဲြကို သတင္းလာ ယူတဲ့လူ သတင္းေထာက္တစ္ ေယာက္က ဓာတ္ပံု႐ိုက္ရင္းကေန ေကာက္ခ်က္တစ္ခု ခ်သဗ်။
‘‘ကိုက္မယ့္အေကာင္ေတြနဲ႔ အကိုက္ခံရမယ့္အေကာင္က ေလးေတြ တစ္ဖဲြ႕တည္းတဲြေနေတာ့ ကိုက္ရတာ ပိုလြယ္သြားတာေပါ့’’ တဲ့။
ျမတ္စြာဘုရား......။       ။
(ေဖာ္ျပပါ သေရာ္စာသည္ စာေရးသူ ဂ်က္ကြမ္းၿခံကုန္း၏ အာေဘာ္သာျဖစ္သည္။)

Angry Bird Rio skin pack(30 MB)

သူငယ္ခ်င္းေတြ အတြက္ ဝင္းဒို၇ ဝင္းဒိုး၈ေတြမွာ အလန္းလြန္ အလြန္လန္းဖို ့ skin pack ကေလးေတြနဲ ့အလွဆင္ၾကတယ္ Icon pack ကေလးေတြနဲ ့ အလွဆင္ၾကတယ္။ ဒီေတာ့ အလန္းေခးတစ္ခုျဖစ္တဲ့ angry bird rio skin pack ကေလးနဲ ့ မိတ္ဆက္လိုက္ပါတယ္။အေတာ္မ်ားမ်ားလည္း သိထားၿပီးသားျဖစ္မွာပါ။ ဘာပဲျဖစ္ မရွိေတာ့လို ့ ျပန္လိုခ်င္သည္ ျဖစ္ေစ မရွိေသးလို ့ လိုခ်င္သည္ျဖစ္ေစ မွ်ေယေပးလိုက္ပါတယ္။ လိုခ်င္တဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြ က ေအာက္က က်ေနာ္ ေပးထားတဲ့ linksေတြမွာ ေဒါင္းလိုက္ပါ..installလုပ္နည္း နဲ့ ဘယ္လိုလန္းတယ္ဆို တာကို ဗီဒီယိုင္ ဖိုင္မွာ ၾကည့္လိုက္ရင္ သိပါလိမ့္..တကယ့္ ဖလမ္းဖလမ္းေလးမို ့
ဆြဲထားလိုက္ေတာ့ေနာ္.......
သတိ။။။။ ဒီေကာင္ေလးက ဝင္းဒိုး ၇ မွာပဲ support..လုပ္ပါတယ္...
            ဒီေကာင္ေလးကို install လုပ္ေတာ့မယ္ဆိုရင္ ကို အရင္ မွာ skin pack အေဟာင္းသံုးထားရင္
            အေဟာင္းကို uninstallလုပ္ဖို ့လိုအပ္ပါတယ္ အေဟာင္းကို ထုတ္ၿပီးမွ ဒီေကာင္းေလးကို installခ်ပါ။
ဝင္ဒိုး ၇ သမားေတြ လန္းလိုက္ေပါ့ေနာ္ ။။၈ သမားေတြ အတြက္ ေနာက္ထပ္ အလန္းေလးေတြ ရွာေဖြ တင္ဆက္ေပးသြားပါဦးမယ္....

Transform Windows 7 to Angry Birds Game

Download online installer with auto fix bugs: (recommended)
X64: Download
X86: Download Download offline installer:
X64: Download
X86: Download
Download from Skin Pack:
X64: Download
X86: Download

windows-8-sweet-dream-edition-x64-bit

အလန္းေလးေတြၾကိဳက္သူမ်ား အတြက္ Windows 8 Sweet Dream Edition x64-Bit ကို
တင္ေပးလိုက္ပါတယ္။Themes,Wallpapers,Icon အားလံုးအလန္းေလးေတြခ်ည့္ပါဘဲ။
Activated လုပ္ျပီးသားဆိုေပမဲ့တခ်ိဳ႔သက္ေတြမွာ Activate မျဖစ္ရင္ Microsoft Toolkit
ျဖင့္ Activate လုပ္ယူနိုင္ဘို႔ Microsoft Toolkit ပါပူးတြဲတင္ထားေပးပါတယ္။

               Password - www.linthit.com

Part 1      Part 2      Part 3

Part 4      Part 5      Part 6

Microsoft Toolkit