မွန္ကန္တဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကိုခ်တဲ့အခါမွာ လြတ္လပ္တဲ့သူ၊ တာ၀န္သိတဲ့သူ ျဖစ္လာတယ္။
တကယ္ လြတ္လပ္တဲ့ လူသားတစ္ေယာက္၊ တကယ္လူပီသတဲ့ လူသားတစ္ေယာက္၊ တကယ္လူျဖစ္ရက်ဳိးနပ္တဲ့ လူသားတစ္ ေယာက္၊ ကိုယ့္ဘ၀ကို ကိုယ္ တကယ္ေက်ေက်နပ္နပ္ေနတဲ့ လူသားတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာဖို႔၊ တကယ္ျမင့္ျမတ္တဲ့ လူသားတစ္ေယာက္ျဖစ္လာဖို႔ဆုိရင္ အခ်ိန္တိုင္း၊ အခ်ိန္တိုင္းမွာ ခ်ေနတဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြကို ၾကည့္ၿပီးေတာ့ ကိုယ္ဦးတည္ထားတဲ့ ဦးတည္ခ်က္ ကို အေထာက္အကူေပးမယ့္ ဆံုး ျဖတ္ခ်က္မ်ဳိးကိုခ်ရမယ္။ ကိုယ္ ျဖစ္လာရမယ္လို႔ မွန္းထားတဲ့ လူသားတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာဖို႔အေရးကို ထိခိုက္သြားေစမယ့္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ဳိးကို ခ်မယ္ဆိုရင္ သတၱိမရွိရာ က်မယ္။ သစၥာမရွိရာက်မယ္။
ပစၥည္းဥစၥာရဖို႔ မသင့္ေတာ္တဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြကို ခ်ေနမယ္ဆိုရင္ သတိၱမရွိတဲ့လူလို႔ ဆိုရမယ္။ ေနာက္ တစ္နည္းအားျဖင့္ဆိုရင္လည္း ကိုယ့္ဘ၀ကို အျမစ္ကေန တူးၿဖဳိေနတဲ့သူလို႔ ဆိုရမယ္။
တခ်ဳိ႕က တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ရန္ျဖစ္ရဲတာ၊ ထိုးရဲတာ၊ က်ိတ္ရဲတာ၊ ပစ္ရဲတာ၊ ခတ္ရဲတာ၊ ခႏၶာကုိယ္
မွာ နာသြားမွ ေသြးထြက္သံယိုျဖစ္သြားမွာကို မေၾကာက္တာ၊ အဲဒီလို မိုက္မဲတာကိုပဲ သတၱိရွိတာလို႔ အဓိပၸာယ္
ေကာက္မွားတတ္တယ္။ အမွန္ေတာ့ သတၱိဆိုတာ အတြင္းစိတ္ဓာတ္ရဲ႕ အရည္အေသြးတစ္မ်ဳိးျဖစ္တယ္။
ဆရာေတာ္ ဦးေဇာတိက (မဟာၿမဳိင္ေတာရ)
No comments:
Post a Comment