က်ားရဲငါ

ေနျပင္းရင္ ႏွင္းမႈန္ရင္
ေဆြ႕ေဆြ႕ခုန္ အုိက္လိုအုိက္
ခုိက္ခိုက္တုန္ ခ်မ္းလိုခ်မ္း။

အခန္းက်ဥ္းက်ဥ္း
အလင္းမဝင္ ေလမဝင္
ေနမျမင္ လမျမင္
လူမျမင္ သူမျမင္
ထုိင္ရင္ထိုင္ မထိုင္ရင္ေငး
အိမ္ရင္အိပ္ မအိပ္ရင္ေတြး။

သတင္းေမးဖို႔ ေဝးေရာ
သီးခ်င္းေလးမွ မဆိုရ
စာဖတ္ဖို႔ ေဝးေရာ
ကဗ်ာေလးမွ မစပ္ရ
တရားေဟာဖုိ႔ ေဝးေရာ
စကားေလးမွ မေျပာရ။

အေဟာသိက သံသရာ
ငါ့ကမၻာ ပိစိေကြး
အခန္းက်ဥ္းေလး ပတ္ေလွ်ာက္လုိက္
သံတံခါးဝ ရပ္လုိက္
တမတ္တတ္တတ္ တစ္ေနကုန္။

မေန႔ကလဲ တစ္ေနကုန္
ဒီေန႔လဲ တစ္ေနကုန္
နက္ျဖန္လဲ ကုန္ဦးမယ္။

ကုန္ကုန္ကုန္
ကုန္ခ်င္သေလာက္ကုန္စမ္း
တစ္ရက္ကုန္မလား တစ္သက္ကုန္မလား
တစ္လကုန္မလား တစ္ဘဝကုန္မလား
တစ္ႏွစ္ကုန္မလား တစ္ေခတ္ကုန္မလား။

အားမေလွ်ာ့ဘူး မေပ်ာ့ဘူး
ေပျဖစ္ေတာ့ခံမယ္ တူျဖစ္ေတာ့ႏွံမယ္။

အမွန္တရား ဒို႔ဘက္မွာရွိတယ္
ျပည္သူအမ်ား ဒို႔ဘက္မွာရွိတယ္
ကာလယႏၲရား ဒို႔ဘက္မွာရွိတယ္
ရွင္ေတာ္ဘုရား ဒို႔ဘက္မွာရွိတယ္
သိၾကရဲ႕လား ဟား ဟား ဟား ဟား။

တိရစၧာန္႐ံုက က်ားလို
ေလွာင္အိမ္ထဲမွာ တလြန္႔လြန္႔နဲ႔
က်ားၫြန္႔တံုးေတြ ထင္သလား။

မွားလိုက္တဲ့အျမင္
ဟားတုိက္လို႔ရယ္ခ်င္စရာ။

မွတ္ထားေဟ့..
အဝါေပၚမွာ အနက္စင္း
မပ်က္မယြင္း ကြက္ကြက္ကြင္း
အရွင္းသား မလြဲမေရြ႕
အထင္းသား စြဲသေရြ႕
က်ားရဲဟာ က်ားရဲ
ငါးလည္း အဲဒီလိုပဲကြေဟ့။

ဦးဝင္းတင္(ဟံသာဝတီ)
(ဘာလဲဟဲ့ လူ႕ငရဲစာအုပ္မွ ေကာက္ႏုတ္ေဖာ္ျပပါသည္)