လေရာင္ကြယ္ေပ်ာက္၊တိမ္မဲေနွာက္ခ်ိန္
ခပ္မွိန္မွိန္လက္၊တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္
သြက္သြက္ခတ္လူး၊ပိုးစုန္းၾကဴးငယ္
အလွရယ္က၊လမိုက္ညမွာ
တင့္တယ္တာေပါ့။
စႏၵာလမင္း၊ထိန္လင္းျပည့္ခါ
လင္းေရာင္ျဖာက်၊ေရကန္လွေပၚ
ဖြားဖက္ေတာ္သူ၊ၾကာျဖဴကလန္း
ဘယ္စခန္းမွာ၊ေပ်ာ္ရွာရပါ့
ပိုးစုန္းၾကဴးအလွရယ္။
သို႔နည္းဟန္လို၊ခ်စ္သက္ပ်ိဳရယ္
ဂုဏ္ငယ္သူမွာ၊ပမာပိုးစုန္း
လမိုက္တုန္းသာ၊ေပ်ာ္ရတာမို႔
ဂုဏ္ျမင့္သူတို႔၊ဝန္းရံလို႔စံ
မင္းသဏၭာန္ကို၊ေပ်ာ္ရႊင္လိုေသာ္
မေလ်ာ္တာမို႔၊အေဝးသုိ႔သာ
ေျပးလို႔လာခဲ့ပါၿပီ။
ေလးစားလွ်က္
ရင္ခုန္ရသူ
1 comment:
ကဗ်ာေလးက လွထွာ...
တပုဒ္လံုးကုိ ႏွစ္သက္မိတယ္....
ႏူးညံ႔တယ္ေနာ္...အဲလုိကဗ်ာေလးေတြ
မုိးနတ္ အားၾကီးသေဘာက်တယ္...
ခင္တဲ႔..မုိးနတ္
Post a Comment