***သမင္လွ၏ ေနာင္တ ကမာၻ***

ေနညိဳရီ ဆည္းဆာခ်မ္း

ေရဆိပ္လမ္းကို သူကလာ

ေရသာၾကည္ေအး ေသာက္လို ့ေငး...

အေတြးစက ေရးေရးထင္

ေရျပင္ေပၚတြင္သူျမင္ရ

ပန္းခက္ပန္းလက္နွယ္လွပါတဲ့ ဦးခ်ိဳရယ္

ခ်ီးမြမ္းတလည္လည္.......

အၾကည့္စလြယ္ေအာက္ကိုေရာက္

ေျခေထာက္ကိုေငး..

ရႊံ ့ႏြံေတြက ေဖြးေဖြးျဖဴ ေျခေထာက္ကို သူျငဴစူ..

ေရႊသမင္လွ ေရေသာက္စဥ္

မုဆိုးေက်ာ္ကိုသူမျမင္

ပစ္ခြင္ေကာင္းကိုေစာင့္လို ့ေငး.....

မုဆိုးဒူးတုတ္ေတြး.....

ေန ့ေရးနဲ ့ညစာ ဒီတစ္ခါ

ၿမိန္ရခ်ည္ေသး......

ဆိုေရးက အခြင့္သာ ပစ္လိုက္ပါေပါ့တစ္ခါ..

လစ္ဟာကာျမွားခ်က္ေ၀း

သမင္အလွ သုတ္ေျခေျပး....

ေျပးလႊားလိုက္ရာ သမင္ဟာ

ႏြယ္ခက္လက္ၾကားမွာ

ရုန္းကာဆန္ကာ အားသြန္ေျပး

လြတ္ေရးက ခြင့္မသာ...

ထိုအခါသမင္လွ ေနာင္တေတြရ.....

လွပါတယ္ဆိုတဲ့ ဦးခ်ိဳးနွယ္

ဘယ္မွာ အသက္ကယ္.....

ႏြယ္ပင္မွာသာခ်ိတ္လို ့ၿငိ ကယ္ဖို ့သူမသိ...

အဟုန္ခ်ီကာ အတြင္ေျပး

ရုပ္ဆိုးကေလးေျခေထာက္မွာ..

လြတ္ေရးကိုသူရွာ....

ေအာ္ငါ့နွယ္မိုက္ပါ့ ငိုခ်င္းခ်

မ်က္ရည္စနွင့္ သမင္မ

ေနာင္တ ကမာၻတြင္းတြင္မွ......

ေလးစားလွ်က္

ရင္ခုန္ရသူ